মগধ ৰাজাৰ সেনা সাগৰ সঙ্কাশ৷

সুখে ৰহি আছে পায়া পথতে প্ৰয়াস৷৷

কতো হাসে মাতে কতো আছে নিদ্ৰা পাৰি৷

হয় হস্তী ৰথ বান্ধি আছে শাৰী শাৰী৷৷১৩০০৷৷

নাহি যুদ্ধ সাজ হয় হস্তীৰ পিঠিত৷

নতু আনি জোৰে ঘোৰা ৰথ যুৱলিত৷৷

শুদা হাতে বসি আছে যত ৰাজাচয়৷

সিবেলাত নতু হোন্ত আদিত্য উদয়৷৷১৩০১৷৷

হেন ঊষা সময়ত পাছে যদুৰায়৷

পশিলা সেনাৰ মাজে নিসান কোবাই৷৷

সিংহনাদ কৰি হৰি ধনুক টঙ্কাৰি৷

বৰষিলা দিব্য অস্ত্ৰচয়ক মুৰাৰি৷৷১৩০২৷৷

কালান্তক সম দেখি কৃষ্ণক প্ৰত্যেক৷

ধকবক কৰে আতি নৃপতি যতেক৷৷

নাহি শ্ৰুতি বুদ্ধি চাৱে উলটি পালটি৷

মাধৱৰ শৰে আসি ফুটে চটচটি৷৷১৩০৩৷৷

বামপাশে খেদি আসি বলো মহাবলী৷

শত্ৰুৰ সেনাক সৱে লৈ যান্ত নিদলি৷৷

সাত্যকি দক্ষিণ পথে খেদি দিলা ধাৰ৷

কৰিবাক লাগিয়া শত্ৰুক বুন্দামাৰ৷৷১৩০৪৷৷

কৰন্ত কন্দল ঘোৰ তিনি ভিতি বেঢ়ি৷

মহাভয়ে কতো সেনা পলায় ৰণ এৰি৷৷

কতো প্ৰাণ ছাড়ি পৰে পৃথিৱীত ঢলি৷

শত্ৰুক সন্মুখ হুয়া ধাৱে কতো বলী৷৷১৩০৫৷৷

ৰাজাগণে দেখে সেনা বিভঙ্গে ভাগিল৷

অনাযুদ্ধকাছে ৰণ কৰিবে লাগিল৷৷

কতো বাসা এৰি পলাই পশিল বনত৷

ত্ৰাহি বুলি পৰে কতো কৃষ্ণৰ আগত৷৷১৩০৬৷৷

যিটো ৰাজাগণে আগবাঢ়ি দিলা ৰণ৷

তাৰ স্কন্ধ ছেদ কৰিলন্ত নাৰায়ণ৷৷

মাগধৰ সেনাগণ সাগৰ সঙ্কাশ৷

ক্ষণেকে ভাঙ্গিলা সৱে হুয়া মহাত্ৰাস৷৷১৩০৭৷৷

বলভদ্ৰ সাত্যকি মাধৱ মহাৰথ৷

খেদিলা পাছত পাঞ্চ প্ৰহৰৰ পথ৷৷

হয় হস্তী ৰথ ৰত্ন লাগে মানে পাইলা৷

মথুৰাত নিয়া যদু ৰাজাত যোগাইলা৷৷১৩০৮৷৷

মাধৱত যুদ্ধ হাৰি জৰাসন্ধ নৃপ৷

ৰাজাগণ সমে গৈলা বাণৰ সমীপ৷৷

প্ৰাণমিত্ৰ বুলি বাণে কৰিলা সৎকাৰ৷

জৰাসন্ধে নিৱেদিলা দুঃখ আপুনাৰ৷৷১৩০৯৷৷

শুনা দৈত্যপতি কিনো ভৈল বিসঙ্গতি৷

ৰাত্ৰি চুৰি কৰি আসি গোপাল দুৰ্ম্মতি৷৷

জিনিয়া খেদিয়া মোক বহুদূৰ পথ৷

নিলেক মোহোৰ সৱে হয় হস্তী ৰথ৷৷১৩১০৷৷

তোমাৰ পাশক আইলো শুনা দৈত্যৰায়৷

কৃষ্ণক যুজিবো মোৰ হুয়োক সহায়৷৷

তুমি সম প্ৰাণমিত্ৰ নাহিকে আমাৰ৷

কৃষ্ণশত্ৰুসাগৰত কৰা মোক পাৰ৷৷১৩১১৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে গীত ভণিলা শঙ্কৰে৷

নাহি আন ধৰ্ম্ম আৰ কীৰ্ত্তনত পৰে৷৷

শুনা সৰ্ব্বজন আৰ কেদিন জীৱন৷

বোলা হৰি হৰি আছে যাৱত চেতন৷৷১৩১২৷৷