সুবাসনা দুৰ্ব্বাসনা দুই বন্ধৰ মোক্ষৰ মূল হেতু
শুনা যেনমতে উপজয় পুৰুষত |
সন্তৰ কৃপাত সুবাসনা সুখে পুৰুষত পাৱে জানা
হোৱে দুৰ্ব্বাসনা সন্তৰ মন-কোপত ||৫৯৩
মহন্তৰ বাক্য যিটো কৰে তাক সুবাসনা অনুসৰে
সন্তৰ কৃপাত ভজে গোৱিন্দৰ পাৱে |
যিটো মহন্তক নিন্দা কৰে তাক দুৰ্ব্বাসনা বেঢ়ি ধৰে
কৃষ্ণক ভজিবে নপাৰয় মূঢ়ভাৱে ||৫৯৪
কৃষ্ণ-পদ-মাত্ৰ সেৱা কৰে সমস্তে কামনা পৰিহৰে
বেদ-ব্যৱহাৰ কদাচিতো নলঙ্ঘয় |
কৃষ্ণ-পদ-সেৱা-সুখ-মনে কৰে অনুভৱ সৰ্ব্বক্ষণে
ইহাক মহন্ত বুলিয় জানা নিশ্বয় ||৫৯৫
শুনিয়ো সজ্জনা শাস্ত্ৰ-সাৰ সকলে সম্পত্তি জানা তাৰ
হৰি-ভক্তি-ৰসে সন্তোষ মন যাহাৰ |
চৰ্ম্মৰ নিৰ্ম্মিত পানৈজুড়ি চৰণ ঢাকিল যিটোজনে
যেন সৱে ভূমি চৰ্ম্মাবৃত ভৈল তাৰ ||৫৯৬
অন্তৰত এক ঈশ্বৰক দেখিয়োক নানা বাহিৰত
অন্তৰত বোধ বাহিৰত জড়-প্ৰায় |
বুদ্ধিত সমস্তে তেজিয়োক বাহিৰত সঙ্গ দেখায়োক
এহিভাৱে ৰাম লোকত ফুৰা বেঢ়াই ||৫৯৭

পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত