অৰ্জ্জুনক বুলি হেন বাণী ৷

দিব্য ৰথে চড়ি চক্রপাণি ৷৷

ধৰিল উত্তৰ দিশৰ পথ ৷

অৰ্জ্জুনে ডাকন্তে যান্ত ৰথ ৷৷১৫৫০৷৷

সাতোখন পৃথিৱী এড়াইল ৷

গৈয়া সাতো সাগৰ চড়াইল ৷৷

ধৰি মহা মনোজৱ গতি ৷

ভৈলা লোকালোকৰ সিভিতি ৷৷১৫৫১৷৷

প্ৰৱেশিলা ঘোৰ অন্ধকাৰে ৷

ঘোড়া আৰ যাইবাক নপাৰে ৷৷

হেন দেখি যোগেশ্বৰ হৰি ৷

আগক হানিলা চক্র ধৰি ৷৷১৫৫২৷৷

মহাৰশ্মিপুঞ্জে পোসৰাই ৷

আগত আন্ধাৰ ফাড়ি যায় ৷৷

যেন ৰাঘৱৰ শৰজাক ৷

বিদাৰয় ৰাক্ষস সেনাক ৷৷১৫৫৩৷৷

হাজাৰেক সূৰ্য্য যেন জ্বলে ৷

তাহাৰ পাচত ঘোড়া চলে ৷৷

ঘোৰ তম তৰিয়া সত্বৰে ৷

জ্যোতিপুঞ্জ পাইলা তাত পৰে ৷৷১৫৫৪৷৷

ৰশ্মি লাগি চক্ষু ফুটে দেখি ৷

মুদিলা অৰ্জ্জুনে দুই আখি ৷৷

তাক এৰি জল পাইলা গই ৷

ঘোৰ ঊৰ্ম্মি বায়ু উথলই ৷৷১৫৫৫৷৷

পাছে ধনঞ্জয় যদুৰাজে ৷

প্ৰৱেশিলা সেহি জলমাজে ৷৷

দুয়ো গৈয়া দেখিলা প্ৰত্যেক ৷

স্ফটিকৰ স্তম্ভ হাজাৰেক ৷৷১৫৫৬৷৷

দিব্যগৃহ প্ৰকাশন্তে আছে ৷

পশিলা ভিতৰ তাৰ পাছে ৷৷

অনন্তক গৈয়া ভৈলা ভেট ৷

তুলি আছে হাজাৰেক ফেট ৷৷১৫৫৭৷৷

ফণামণি কৰে তিৰিমিৰি ৷

প্ৰকাশন্ত যেন শুক্ল গিৰি ৷৷

তান শৰীৰত সুখাসনে ৷

প্ৰকাশন্ত বসি নাৰায়ণে ৷৷১৫৫৮৷৷

সুন্দৰ শৰীৰ মেঘ শ্যাম ৷

পীতবস্ত্ৰে আতি অনুপাম ৷৷

প্ৰসন্ন বদন মনোহৰ ৷

আয়ত লোচন ৰুচিকৰ ৷৷১৫৫৯৷৷

শিৰত কিৰীটি ৰত্নময় ৷

তাৰ ৰশ্মি শোভে কেশচয় ৷৷

জ্বলে গণ্ড মকৰ কুণ্ডলে ৷

প্ৰকাশে শ্ৰীবৎস বক্ষস্থলে ৷৷১৫৬০৷৷

কণ্ঠত কৌস্তুভ নৱ সূৰ্য্য ৷

প্ৰলম্ব বৰ্ত্তুল অষ্টভুজ ৷৷

কেয়ূৰ কঙ্কণে সুশোভিত ৷

বনমালা আপাদলম্বিত ৷৷১৫৬১৷৷

পদ দুই পঙ্কজৰ কান্তি ৷

পাসি ভৈলা আঙ্গুলিৰ পান্তি ৷

জ্বলে আতি নখচন্দ্ৰচয় ৷

ভকতৰ প্ৰকাশে হৃদয় ৷৷১৫৬২৷৷

সুনন্দ প্ৰমুখ্যে পাৰিষদে ৷

চৌপাশে উপাসে নিশৱদে ৷৷

চক্র আদি অস্ত্ৰে মূৰ্ত্তি ধৰি ৷

সেৱা কৰে বিষ্ণুক আৱৰি ৷৷১৫৬৩৷৷

পুষ্টি আদি ঋদ্ধি দিব্য কাছে ৷

মাধৱক আৰাধন্তে আছে ৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণপদে ৷

হৰি হৰি বোলা সভাসদে ৷৷১৫৬৪৷৷