সুৱৰ্ণ ৰুহলী মৰকত স্থলী

স্ফটিকৰ দ্বাৰ বাৰ ৷

ৰত্নময় স্তম্ভ গৃহৰ আৰম্ভ

দেখি ভৈলা চমৎকাৰ ৷৷

দুগ্ধ ফেন সম শয্যাসৱ আছে

সোণাৰ খাটে বিছাই ৷

সুৱৰ্ণ আসন ভাজন যতেক

তাৰ সীমা সংখ্যা নাই ৷৷১৬০৭৷৷

চন্দ্ৰাতপসৱ টানিয়া আছয়

মুকুতাৰ মালা আৰি ৷

দিব্য কন্যাগণে আয়াযাত কৰে

শুনি নূপুৰৰ সাৰি ৷৷

ৰত্নৰ অনেক প্ৰদীপ প্ৰকাশে

নজানয় ৰাত্ৰি দিন ৷

ইন্দ্ৰতো অধিক পাইলা সমৃদ্ধিক

গুচিল দাৰিদ্ৰ্য চিন ৷৷১৬০৮৷৷

কৃষ্ণৰেসে কৃপা বোলন্ত ব্ৰাহ্মণে

আত নাহি আন হেতু ৷

ভকতৰ অল্প- বস্তুক বিস্তৰ

কৰন্ত গৰুড়কেতু ৷৷

আমাৰ সন্দেশ খাইলা হৃষীকেশ

চাউল চিৰা একমুঠি ৷

এতেকতে মোক মহা সম্পত্তিক

দিলন্ত পৰম তুষ্টি ৷৷১৬০৯৷৷

তাহান চৰণে সৌহৃদ্য সখিত্ব

মিত্ৰভাৱ নুগুচোক ৷

জন্মে জন্মে মঞি তান দাস হৈবো

মোক মোহে নলঙ্ঘোক ৷৷

এহি বুলি দ্বিজে ভুঞ্জিলা পৰম

ভোগ্যক পত্নী সহিত ৷

কিছু কিছু কৰি বিষয় এৰন্ত

কৃষ্ণত অৰ্পিয়া চিত্ত ৷৷১৬১০৷৷

অজিত বিষ্ণুক ভকতেসে জিনে

জানি দ্বিজ দামোদৰ ৷

একচিত্ত মনে কৃষ্ণৰ চৰণে

ভৈলন্ত ধ্যান তৎপৰ ৷৷

দৃঢ় ভক্তি কৰি ছিণ্ডি মোহজৰী

কৰ্ম্মবন্ধে ভৈলা হীন ৷

পায়া মহোদয় দেখি ব্ৰহ্মময়

কৃষ্ণতে গৈলন্ত লীন ৷৷১৬১১৷৷

পৰম পুৰুষ প্ৰভু নাৰায়ণ

ভকতৰ যেন নিধি ৷

তাহান চৰণে ভকতি কৰিলে

অৱশ্যে হুইবেক সিদ্ধি ৷৷

মাধৱৰ ইটো পৱিত্ৰ কথাক

শুনিবে যাৰ প্ৰবন্ধ ৷

কৃষ্ণৰ চৰণে তাৰ ভক্তি বাঢ়ে

এৰাই সিটো কৰ্ম্মবন্ধ ৷৷১৬১২৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন

কৰিয়ো সৱে সমাজে ৷

ইটো কলিযুগে আন গতি নাই

হৰিৰ নামত বাজে ৷৷

বৃথা আয়ু যায় কৰিয়ো লোকাই

বৈকুণ্ঠে যাইবাৰ কাম ৷

মায়াময় ইটো বিষয় এৰিয়া

ডাকি বোলা ৰাম ৰাম ৷৷১৬১৩৷৷