শুক মুনি বদতি শুনিয়ো পৰীক্ষিত৷

বামনৰ বাক্যে বলি সুতল পুৰীত৷৷

নিয়মিলা দানৱক বিষ্ণুধৰ্ম্ম কই৷

আপুনি থাকিলা পাছে মুখ্য গৃহ লই৷৷৬০৯৷৷

দিব্য ভোগ যতেক আপুনি লৱে লাগ৷

বৈষ্ণৱ বলিৰ তাত নাহি অনুৰাগ৷৷

এড়িয়া বিষয় ভোগ প্ৰহ্লাদৰ নাতি৷

সদায় থাকন্ত দিব্য সভা এক পাতি৷৷৬১০৷৷

মাধৱৰ চক্রে আসি ভৈলা সভাসদ৷

যাহাৰ ভয়ত দৈত্যগণ নিশৱদ৷৷

প্ৰহ্লাদে কহন্ত শুনি থাকে কৃষ্ণ কথা৷

দ্বাৰত আপুনি হৰি থাকন্ত সৰ্ব্বথা৷৷৬১১৷৷

শ্যামল শৰীৰ শিৰে কিৰীটি উজ্জল৷

কমললোচন চাৰু মকৰ কুণ্ডল৷৷

কণ্ঠত কৌস্তুভ কৰে কঙ্কণ কেয়ূৰ৷

কটিত মেখলা পাদপঙ্কজে নূপুৰ৷৷৬১২৷৷

গাৱে পীতবস্ত্ৰ যেন অগনিৰ জ্বালা৷

আপাদলম্বিত গলে জ্বলে বনমালা৷৷

প্ৰসন্ন বদনে হৰি কৰে ধৰি গদা৷

বলিৰ সন্মুখ হুয়া থাকন্ত সৰ্ব্বদা৷৷৬১৩৷৷

হৰি দৰশনত নিৰ্ম্মল ভৈলা মতি৷

কৃষ্ণৰ চৰণে অনুক্ষণে বাঢ়ে ৰতি৷৷

ভৈলন্ত বিমুখ বলি বিষয় সুখত৷

সদায়ে কৃষ্ণৰ নাম নুগুচে মুখত৷৷৬১৪৷৷

উঠি কতো কীৰ্ত্তন কৰন্ত তাল ধৰি৷

দৈত্যগণে বেঢ়ি বাৱে চৌপাশে চাপৰি৷৷

প্ৰহ্লাদে শিখান্ত গাৱে গোৱিন্দৰ গীত৷

পৰম আনন্দে দৈত্যপতি কৰে নৃত্য৷৷৬১৫৷৷

গোৱিন্দক দেখিয়া আনন্দে দ্ৰৱে চিত্ত৷

হৰিষে লোতক স্ৰৱৈ তনু ৰোমাঞ্চিত৷৷

হোন্ত নিশৱদ গদ্ গদ্ কৰে মাত৷

প্ৰেম ভাৱ উপজি পড়ন্ত ঢাত ঢাত৷৷৬১৬৷৷

ভকতৰ বশ্য হৰি আকলিয়া বলি৷

কতো আতি হৰিষে হাসন্ত খলখলি৷৷

কতো হুকহুক কৰি কৰন্ত ক্রন্দন৷

কতো গীত গান্ত বিৰোচনৰ নন্দন৷৷৬১৭৷৷

কতো হৰি বুলি গেৰিয়ান্ত ইন্দ্ৰসেন৷

উঠি উঠি পড়ন্ত নাচন্ত বাউল যেন৷৷

কতো মৌন হুয়া পৃথিৱীত পড়ি থাকে৷

কৰয় কীৰ্ত্তন তাক বেঢ়ি দৈত্যজাকে৷৷৬১৮৷৷

হেন ভক্তিভাৱে দৈত্যেন্দ্ৰৰ দিন যাই৷

বলি সম ভাগ্যৱন্ত ত্ৰৈলোক্যতো নাই৷৷

জগতকে পৱিত্ৰ কৰন্ত দৈত্যপতি৷

হৰিয়ো বিস্ময় দেখি বলিৰ ভকতি৷৷৬১৯৷৷

অন্তৰীক্ষে মহিমা বখানে সিদ্ধ মুনি৷

হেনতো বৈষ্ণৱ নতু দেখি নতু শুনি৷৷

সদায় থাকন্ত দামোদৰ যাৰ কাছে৷

বলিসম ভাগ্যৱন্ত আন কোন আছে৷৷৬২০৷৷

মাধৱৰ পাৱত অৰ্পিলা আপুনাক৷

বলিসে জিনিলে ইটো দুৰ্জ্জয় মায়াক৷৷

এহি বুলি পুষ্প বৰিষন্ত ঘনে ঘনে৷

বোলা হৰি হৰি সৱে সভাসদগণে৷৷৬২১৷৷