নাৰদে পাছে গোকুলক আসি ৷

নমিলা কৃষ্ণৰ গুণ প্ৰকাশি ৷৷

কংসে পাঞ্চিলেক আসি অত্ৰূৰ ৷

সন্ধ্যা সময়ে পশি গোপপুৰ ৷৷১৭০৭৷৷

আকুল হুয়া আতি প্ৰেমভাৱে ৷

কৃষ্ণ কৃষ্ণ বুলি পৰিলা পাৱে ৷৷

খুড়া বুলি কৃষ্ণে সাৱটি ধৰি ৷

কৰিলা সৎকাৰ আতি সাদৰি ৷৷১৭০৮৷৷

কংসৰ শুনিয়া নন্দে আদেশ ৷

লৰিলা শকটে গোপ নিঃশেষ ৷৷

গোপিকাক ৰাম কৃষ্ণে আশ্বাসি ৷

সুৱৰ্ণৰ ৰথে চড়িলা আসি ৷৷১৭০৯৷৷

অত্ৰূৰে সত্বৰে ডাকিলা ৰথ ৷

কান্দে গোপী চাই কৃষ্ণৰ পথ ৷৷

মধ্যাহ্ন সন্ধ্যা কৰিবাক প্ৰতি ৷

মজিলা যমুনাত দানপতি ৷৷১৭১০৷৷

দেখিলা অনন্ত সহস্ৰ ফেট ৷

কোলাত কৃষ্ণক পাইলন্ত ভেট ৷৷

কৰিলন্ত স্তুতি পৰি অত্ৰূৰ ৷

প্ৰৱেশিলা পাছে মথুৰাপুৰ ৷৷১৭১১৷৷

গোপগণ সঙ্গে ৰঙ্গে মুৰাৰি ৷

ভ্ৰমন্তে দেখিলা মথুৰানাৰী ৷৷

কন্দৰ্প কোটি যাক নাহি তুল ৷

শাৰী শাৰী নাৰী বৰিষে ফুল ৷৷১৭১২৷৷

বধিলা ধোবাক চৱৰ অস্ত্ৰে ৷

বেশকাৰে আসি ভূষিলা বস্ত্ৰে ৷৷

পিন্ধাইলা চন্দন কুঁজী সাদৰি ৷

তাইৰো কুঁজ সম কৰিলা হৰি ৷৷১৭১৩৷৷

পিন্ধাইলা মালী অঙ্গে মঞ্জুমালা ৷

দিলা সুদামাক বৰ গোপালা ৷৷

ভাঙ্গিলা কংসৰ ধনুক ধৰি ৷

ৰখীয়া সেনাক বধিলা হৰি ৷৷১৭১৪৷৷

বঞ্চিলা ৰাতি নগৰৰ মাজে ৷

প্ৰভাতে শুনন্ত দুন্দুভি বাজে ৷৷

গৈলন্ত খেদিয়া নন্দ কুমাৰ ৷

কুৱলয়পীড়ে ভেণ্টিলে দ্বাৰ ৷৷১৭১৫৷৷

ভূমিত পাৰি কাঢ়ি লৈলা দন্ত ৷

কৰিলা কোবাই হস্তীৰ অন্ত ৷৷

স্কন্ধত গজদন্ত অনুপাম ৷

পশিলা ৰঙ্গশালা কৃষ্ণৰাম ৷৷১৭১৬৷৷

চৌপাশে উপাসে গোপ কুমাৰে ৷

দেখিলে কৃষ্ণক দশ প্ৰকাৰে ৷৷

বলো মুষ্টিকক কৃষ্ণে চাণূৰ ৷

মাৰি মাল দুইকো কৰিলা চূৰ ৷৷১৭১৭৷৷

আসিলা খেদি আৰ যত মাল ৷

কৰিলা ৰাম কৃষ্ণে তাৰো কাল ৷৷

নাচিলা কৃষ্ণে সমাজৰ মাজে ৷

পাৱে ৰুণ ঝুণ নূপুৰ বাজে ৷৷১৭১৮৷৷

দেখিয়া গৰজে কংস বিশাল ৷

উচ্ছ্ৰিত মঞ্চত চড়ি গোপাল ৷৷

কেশত ধৰি তাৰ ঘণ্টা লাড়ি ৷

পাড়িলা ভূমিত উপৰে পড়ি ৷৷১৭১৯৷৷

মৰিল কংস জগতৰ ভৰে ৷

পাইলেক সাৰূপ্য সিটো কৃষ্ণৰে ৷৷

পিতৃ মাতৃ দুইৰো বন্ধন ছোড়ি ৷

কৰিলা স্তুতি দুইকো কৰ যোড়ি ৷৷১৭২০৷৷

আনি উগ্ৰসেন পাতিলা ৰাজা ৷

পাছে আশ্বাসিলা যাদৱ প্ৰজা ৷৷

নন্দকো সতকাৰ কৰিলা আতি ৷

পঠাইলা প্ৰবোধিয়া বুলি মাতি ৷৷১৭২১৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে ৷

কৃষ্ণকথা শুনা সমস্ত জনে ৷৷

কৃষ্ণ লীলামালা ইহাৰ নাম ৷

সংসাৰ তৰা বুলি ৰাম ৰাম ৷৷১৭২২৷৷