বিষময় হ্ৰদ তাক নজানি ৷

মৰিল গৰু গোপ পিয়া পানী ৷৷

কটাক্ষে জীয়ায়া দমিলা কালি ৷

হ্ৰদৰ খেদাইলা তাক নিকালি ৷৷১৬৯১৷৷

ব্ৰজৰ প্ৰজা বনজুইত মৰে ৷

ত্ৰাহি কৃষ্ণ বুলি আৰাৱ কৰে ৷৷

নাহি ভয় বুলি অগ্নিক পিলা ৷

ব্ৰজক গৈলা গজেন্দ্ৰৰ লীলা ৷৷১৬৯২৷৷

হৰি কৰি ক্রীড়া গোপ সভাতে ৷

মৰাইলা প্ৰলম্ব বলোৰ হাতে ৷৷

মুঞ্জবনে গৰু গোপ পোৰন্তে ৷

আনিলা কৃষ্ণে তাৰি তৈৰ হন্তে ৷৷১৬৯৩৷৷

বসন্ত সমে গ্ৰীষ্ম কাল গৈল ৷

বাৰিষা আসি উপস্থিত ভৈল ৷৷

বলো সমে সৱে গোপক লই ৷

ক্রীড়িলা কৃষ্ণে বৃন্দাৱনে গই ৷৷১৬৯৪৷৷

আসিল শৰত হৰিষ কৰি ৷

বৃন্দাৱনে বেণু বজায়া হৰি ৷৷

গোপ সুন্দৰীৰ বস্ত্ৰক লই ৷

চড়িলা গোৱিন্দ কদম্বে গই ৷৷১৬৯৫৷৷

পাইলেক বৰ যত গোপবালা ৷

গোৱিন্দ গৈলা যৈত যজ্ঞশালা ৷৷

গোৱালসকলে খুজিলা অন্ন ৷

নিদিলা অহঙ্কাৰী বিপ্ৰগণ ৷৷১৬৯৬৷৷

পত্নীৰ ভকতি দেখিয়া সৰ্ব্ব ৷

ভাঙ্গিলা তাসম্বাৰ কৰ্ম্ম গৰ্ব্ব ৷৷

ভাঙ্গিলা কৃষ্ণে মখ মহেন্দ্ৰৰ ৷

পূজিলা গোৱৰ্দ্ধন গিৰিবৰ ৷৷১৬৯৭৷৷

কৰিলা বৃষ্টি ইন্দ্ৰে ক্রোধ কৰি ৷

ৰাখিলা ব্ৰজ গোৱৰ্দ্ধন ধৰি ৷৷

কৃষ্ণৰ মহিমা দেখিয়া তয় ৷

ভৈলা গোপ গোপী মহা বিস্ময় ৷৷১৬৯৮৷৷

গৰ্গৰ বাক্যক সুমৰি নন্দে ৷

বৰ্ণাইলা কৃষ্ণৰ গুণ আনন্দে ৷৷

কৃষ্ণৰ অদ্ভুত মহিমা দেখি ৷

সুৰভি ইন্দ্ৰে আসি অভিষেকি ৷৷১৬৯৯৷৷

গোৰ ইন্দ্ৰ পাতি কৰি প্ৰণাম ৷

থৈলন্ত কৃষ্ণৰ গোৱিন্দ নাম ৷৷

বৰুণৰ দূতে নিলেক হৰি ৷

আনিলা নন্দক কৃষ্ণে উদ্ধাৰি ৷৷১৭০০৷৷

বিষ্ণুবুদ্ধি কৰি নন্দৰ পোক ৷

দেখিলা বৈকুণ্ঠ ব্ৰজৰ লোক ৷৷

চন্দ্ৰাৱলী ৰাত্ৰি শৰত কাল ৷

আৰম্ভিলা ৰাসক্রীড়া গোপাল ৷৷১৭০১৷৷

বাঢ়িল গৰ্ব্ব দেখি গোপিকাৰ ৷

ভৈলা অন্তৰ্দ্ধান জগ আধাৰ ৷৷

কান্দিলা কৃষ্ণৰ গুণ বৰ্ণাই ৷

তনু পুলকিত চেতন নাই ৷৷১৭০২৷৷

গোপীৰ আতি প্ৰেম ভকতিত ৷

সৱাৰো মধ্যত ভৈলা বিদিত ৷৷

সৱাকো আশ্বাসি কৰিলা ক্রীড়া ৷

এৰাইলা গোপীগণে কামপীড়া ৷৷১৭০৩৷৷

শঙ্খচূড় নামে যক্ষক মাৰি ৷

ৰাখি আনিলন্ত গোপৰ নাৰী ৷৷

খেদি আসিলেক অৰিষ্টে ধাই ৷

লীলায়ে মাৰিলা মাধৱে পাই ৷৷১৭০৪৷৷

কংসত নাৰদে কহিলা পাছে ৷

তোৰ প্ৰাণ বৈৰী ব্ৰজত আছে ৷৷

শুনিয়া কেশীক কংসে পাঞ্চিলা ৷

তাকো মাৰি কৃষ্ণে যমক দিলা ৷৷১৭০৫৷৷

বুলিলা কংসে অত্ৰূৰক আনি ৷

ব্ৰজক যাহা তুমি মহামানী ৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ শঙ্কৰে ভণে ৷

হৰি হৰি বোলা সমস্ত জনে ৷৷১৭০৬৷৷