|| পদ ||:
এহিমতে জগন্নাথ যায় দৌল ছাড়ি৷
কৌতুকতে চলি যান্ত ঘুনুচাৰ বাৰী৷৷
গোপগণে শকট আজুৰি নেই বলে৷
কীৰ্ত্তন কৰিয়া যায় পৰিচাসকলে৷৷ ১৭
উৎসৱ কৰিয়া যায় পাণ্ডা নিৰন্তৰ৷
আত অনন্তৰে প্ৰভু জগত-ঈশ্বৰ৷৷
বেলা ভৈল প্ৰহৰেক দেখি দেৱ হৰি৷
লাগি গৈল ক্ষুধা তনু কাম্পে তৰতৰি৷৷ ১৮
ৰহিল শকটখান আগক নচলে৷
শৰীৰৰ বল দিয়া আজোৰে গোৱালে৷৷
মনে জিজ্ঞাসিয়া পাছে পৰিচাসকল৷
জানিলেক ফলাহাৰ বেলা আসি ভৈল৷৷ ১৯
অনন্তৰে দধি-দুগ্ধ ঘন-ক্ষীৰ ঘৃত৷
দিব্য পদ্মচিনি চিৰা গুড় পঞ্চামৃত৷৷
আনো নানা ভোগ্য বস্তু আন উপহাৰ৷
আনন্দে কৃষ্ণক কৰাইলন্ত ফলাহাৰ৷৷ ২০৷
সুৱৰ্ণ ভৃঙ্গাৰ ধৰি মুখ পখালিলা৷
কৰ্পূৰ তাম্বুল আনি মুখ-শুদ্ধি দিলা৷৷
ফলাহাৰ কৰি তুষ্ট ভৈলা দেৱ হৰি৷
চলিল শকটখান মহা শীঘ্ৰ কৰি৷৷ ২১
লৱৰা-লৱৰি কৰি চলি দূতগণ৷
পৰম উৎসৱে কৰে হৰিৰ কীৰ্ত্তন৷৷
এহিমতে চলি যান্ত জগত-ঈশ্বৰ৷
দিবা-অৱসানে পাইল ঘুনুচাৰ ঘৰ৷৷ ২২
যদ্যপি ঘুনুচা-বাৰী দণ্ড দুইৰ পথ৷
তথাপি দিনেক তাত গৈল জগন্নাথ৷৷
ইন্দ্ৰদ্যুম্ন ৰাজা পূৰ্ব্বে মহোৎসৱ কৰি৷
কৃষ্ণক দৌলত নিয়া থাপিলা সাদৰি৷৷ ২৩
ঘুঞ্চা নামে জীউখানি সৰ্ব্ব সৌভাগিনী৷
কৃষ্ণক দিলন্ত বিহা বিধিৱতে আনি৷৷
সৰ্ব্ব-সুলক্ষণী কন্যা গুণৰ ভাণ্ডাৰ৷
সাক্ষাতে ভৈলন্ত যেন লক্ষ্মী-অৱতাৰ৷৷ ২৪
কৃষ্ণৰ পৰম প্ৰিয়া ঘুনুচা সুন্দৰী৷
তাহান নগৰ ৰঙ্গে পাইলা দেৱ হৰি৷৷
অনন্তৰে তৈতে ঘুনুচায়ো বাৰ্ত্তা পাইলা৷
আমাৰ পাশক আজি কৃষ্ণ চলি আইলা৷৷ ২৫
শুনি আতি মহাৰঙ্গ পাইলন্ত সুন্দৰী৷
পৰিচাসৱক পঠাই দিলা শীঘ্ৰ কৰি৷৷
আগ বাঢ়ি কৃষ্ণক আনিয়ো এহি ঠাৱ৷
শুনিয়া পৰিচাগণে কৰন্ত উৎসৱ৷৷ ২৬
নানা বস্ত্ৰ-অলংকাৰ পিন্ধি নাৰী-নৰ৷
যাদৱক আগ বাঢ়ি চলিলা সত্বৰ৷৷
কেহো শুক্ল চামৰক লৈয়া শ্বেত ছত্ৰ৷
পৰম উৎসুকে চলে লৈয়া দিব্য বস্ত্ৰ৷৷ ২৭
কেহো দধি দুগ্ধ কতো পঞ্চামৃত লৈয়া৷
চলে নৰ-নাৰী কতো চিনি ঘৃত লৈয়া৷৷
হস্তী ঘোঁৰা শকট চলিলা বহুতৰ৷
বাঘ ঘোঙ্গ উট খৰ পশু নিৰন্তৰ৷৷ ২৮
আনো যত প্ৰজা আছে ঘুনুচা-নগৰে৷
বীৰ সাধু যোগী ভিক্ষু ধনী নিৰন্তৰে৷৷
বৃত্তিয়ালসৱো চলি গৈলা মহাৰঙ্গে৷
বীণা বংশী শঙ্খ তাল-যন্ত্ৰ লৈয়া সঙ্গে৷৷ ২৯
অসংখ্যাত দিব্য নাৰী যুৱতী বিশেষ৷
অলঙ্কাৰে মণ্ডিয়া ভূষিত কৰি দেহ৷৷
লৈয়া ডালি ফল ঘট কৰি সুমঙ্গল৷
কৃষ্ণক বঢ়াইবে আগ চলিলা সকল৷৷ ৩০
ৰাজ-পথ-গোট লিপি সুগন্ধি চন্দনে৷
পদূলি পদূলি কল ৰুইলা ৰঙ্গ মনে৷৷
দুৰ্ব্বাক্ষত সিঞ্চি পূৰ্ণ ঘটক স্থাপিলা৷
উপৰত আমডালি পুষ্পসাৰি দিলা৷৷ ৩১
এহিমতে নানাবিধ কৰি সুমঙ্গল৷
আগ বাঢ়িবাক প্ৰজা চলিলা সকল৷৷
পৰম উৎসৱ কৰি হৰি-গুণ গাই৷
কৃষ্ণৰ কটক সৱ ভৈল এক ঠাই৷৷ ৩২
অনন্তৰে প্ৰজাগণে হুয়া এক স্থান৷
উৎসৱে কৰিবে লৈলা কৃষ্ণৰ কীৰ্তন৷৷
বাৱে ঢাক-ঢোল ভেৰী মৃদঙ্গ খঞ্জৰী৷
তাল-কৰতাল বাৱে কৃষ্ণক আৱৰি৷৷ ৩৩
খোল ৰুদ্ৰ-কবিলাস বাৱে স্বৰ তুলি৷
উৎসৱ কৰি বাৱে জয় কৃষ্ণ বুলি৷৷
জুমা-জুমি কৰি গাৱে কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন৷
উৰুলি-জোকাৰ ৰঙ্গে দেই ঘনে ঘন৷৷ ৩৪
ভকতিৰ প্ৰেম-ৰসে কেহো নৃত্য কৰে৷
চাপৰি চাপৰি কতো জুপি জুপি ফুৰে৷৷
লৱৰা-লৱৰি কৰি হোৱে আগ-পাছ৷
উৎসুকে কীৰ্ত্তন কৰে ধৰি নানা কাছ৷৷ ৩৫
কেহো ধূপ দীপক জ্বালিয়া হাতে লয়৷
ডেৱ পাৰি পাৰি আতি আনন্দে নাচয়৷৷
সিঞ্চে কেহো ফাঁকু-গুড়া দুৰ্ব্বাক্ষত মাথে৷
কীৰ্ত্তন কৰিয়া নাচে উপৰক হাতে৷৷ ৩৬
এহিমতে প্ৰজাগণ হুয়া ৰঙ্গ মন৷
উৎসৱ কৰিয়া কৰে কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন৷৷
ইন্দ্ৰৰ ভুৱনে শুনি ধ্বনি কীৰ্ত্তনৰ৷
যাত্ৰা-মহোৎসৱ কি কহিবো যাদৱৰ৷৷ ৩৭
নাহি নুপজিব হেন যাত্ৰা-মহোৎসৱ৷
হেন জগন্নাথ প্ৰভু হুয়াছে উদ্ভৱ৷৷
অনন্তৰে পৰিচায়ে কৃষ্ণত জনাইলা৷
আগ বাঢ়িবাক ঘুনুচাৰ পাণ্ডা আইলা৷৷ ৩৮
হেন শুনি মহাৰঙ্গ ভৈলা দেৱ হৰি৷
চলিল শকট খান ঠক ঠক কৰি৷৷
চলি যান্তে জগন্নাথ হৰষিত মন৷
উৎসৱে চলন্ত প্ৰজা কৰিয়া কীৰ্ত্তন৷৷ ৩৯
এহিমতে চলে ৰঙ্গে প্ৰভু নাৰায়ণ৷
ঘুনুচাৰ বাৰী পাইলা গৈয়া কতোক্ষণ৷৷
যত প্ৰজা গৈয়া আছে কৃষ্ণৰ লগত৷
সৱাকো নিয়মি প্ৰভু থৈলা নগৰত৷৷ ৪০
ৰথে সমে পৰিচাক লৈয়া অনন্তৰে৷
পশিলন্ত জগন্নাথ দৌলৰ ভিতৰে৷৷
পাছে ঘুনুচাৰ পাণ্ডা পৰিচাসকলে৷
কৃষ্ণক কৰিলা পূজা আতি কৌতূহলে৷৷ ৪১
ধূপ দীপ উপহাৰ নৈৱেদ্য বহুতৰ৷
ভোজনৰ বস্তু যত দিলন্ত সত্বৰ৷৷
অনন্তৰে কৃষ্ণক পঞ্চাশ ভোগ দিলা৷
দধি-দুগ্ধ পিঠা পৰমান্ন বিভঞ্জিলা৷৷ ৪২
ভোজনৰ অন্তে শয্যা দিলন্ত বিছাই৷
আনন্দে থাকিল প্ৰভু ঘুনুচাৰ ঠাই৷৷
পৰিচাৰ পাণ্ডাসৱে গৈল ঘৰে ঘৰে৷
থাকিলন্ত জগন্নাথ দৌলৰ ভিতৰে৷৷৪৩
ঘুনুচাৰ সঙ্গে ৰঙ্গে প্ৰভু দেৱ হৰি৷
থাকিলা অনঙ্গ-ৰঙ্গে কৌতুকে মুৰাৰি৷৷
এহিমতে মহাৰঙ্গে প্ৰভু দেৱ হৰি৷
সাত দিন বঞ্চিলন্ত ঘুনুচাৰ বাৰী৷৷ ৪৪
শুনিয়োক সাৱধান হুয়া সৰ্ব্বজন৷
মহা মহোৎসৱ কৃষ্ণ-যাত্ৰাৰ কীৰ্ত্তন৷৷
জগন্নাথ-পুৰাণৰ ইটো কথা সাৰ৷
পদবন্ধে নিৱন্ধিলো কৰিয়া প্ৰচাৰ৷৷ ৪৫
কৃষ্ণসে পৰম বন্ধু জানিবা সতত৷
কৃষ্ণৰ চৰণ-পদ্ম চিন্তিয়ো মনত৷৷
তেৱেসে তৰিবা সুখে সংসাৰ-সাগৰে৷
কলিযুগে নাহি গতি কীৰ্ত্তনত পৰে৷৷ ৪৬
শ্ৰীধৰ কন্দলি কহে এহি মূল কাম৷
পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা ৰাম ৰাম৷৷ ৪৭