যাদৱত আতি কোপ আশেষ৷

ভৈলন্ত দ্বাৰত লক্ষ্মী প্ৰৱেশ৷৷

পৰিচায়ে দিলে বেতৰ বাড়ি৷

পলাইলা দ্বাৰী দুৱাৰক ছাড়ি৷৷ ৫৮

শকটক ৰাখি লক্ষ্মী তৈত ৰৈলা৷

লগৰ কটক নগৰে গৈলা৷৷

নগৰীয়াসৱে কৰি উচপিচ৷

ভয়তে সৱে পলায় দশোদিশ৷৷ ৫৯

লৱৰা-লৱৰি কৰি পলাই৷

লক্ষ্মীৰ কটকে খেদিয়া যাই৷৷

কতো দূৰে গৈয়া বেঢ়িয়া ধৰে৷

লক্ষ্মীৰ সৈন্যে বেত-বাড়ি মাৰে৷৷ ৬০

ভুকু লাঠি কিল মাৰে চৱৰ৷

হাতৰ এৰাই দেয় লৱৰ৷৷

পসাৰ পাতিয়া আছে পসাৰী৷

সাতে পাঞ্চে গৈয়া বেঢ়িয়া ধৰি৷৷ ৬১

বেত-বাড়ি মাৰি তাইক খেদাই৷

সমস্তে দ্ৰব্যক লুৰিয়া খাই৷৷

দুৱাৰ মাৰিয়া গৃহ সোমায়৷

লুকাইবে নৱাৰি অন্তৰি যায়৷৷ ৬২

ছৱালি ধৰি আম্ফালে তুলি৷

কান্দিয়া ফুৰে আই বাপু বুলি৷৷

কোবায়া ভাঙ্গয় দধিৰ ভাণ্ড৷

ঘুনুচা-নগৰ কৰে উচাণ্ড৷৷ ৬৩

ভাল ভাল বস্তু লোৰে গুৱালে৷

আঞ্জোৰে ধৰি কাৰো বস্ত্ৰ ফালে৷৷

লৱৰা-লৱৰি কৰি পলাই৷

নগৰ ছাড়িয়া দূৰক যাই৷৷ ৬৪

পাইলে পাইলে বুলি উলটি চাৱে৷

সমস্তে নগৰ ভাগিয়া যাৱে৷৷

কতো অভ্যন্তৰে চলিয়া যায়৷

কৃষ্ণৰ আগত বাৰ্ত্তা জনায়৷৷ ৬৫

নমো জগন্নাথ জগত-পতি৷

শুনিয়ো কাৰ্য্য ভৈল বিসঙ্গতি৷৷

তোমাক খেদি আইলা লক্ষ্মী মাৱে৷

দ্বাৰত আছে আতি ক্রোধভাৱে৷৷ ৬৬

লক্ষ্মীৰ কটকে লোৰে অপাৰ৷

সকলে নগৰ ভৈল উজাৰ৷৷

পলাইবাক প্ৰজা নপাৱে ঠাই৷

কিমতে ৰক্ষা কৰা যদুৰায়৷৷ ৬৭

হেন শুনি পাছে ঘুনুচা নাৰী৷

কৃষ্ণক মাতে নম্ৰ ভাৱ কৰি৷

নমো জগন্নাথ জগত-বাপ৷

ভক্তৰ তুমি হৰা তিনি তাপ৷৷ ৬৮

শুনিয়ো কমল-লোচন হৰি৷

তাহাক আমি আগে আছো ডৰি৷৷

জানো লক্ষ্মী আসি দৌল সোমাই৷

তাৰ ভয়ে মোৰ ধাতু উৰায়৷৷ ৬৯

লক্ষ্মীয়ে পাইলে কি ৰাখিবে মোক৷

মাৰিবে ধৰি হসুৱাইবে লোক৷৷

সমস্তে নগৰী কৰিল ছন্ন৷

পলাইল সৱে নৰ-নাৰীগণ৷৷ ৭০

প্ৰবোধি লক্ষ্মীক দিয়ো পঠাই৷

ঐক লাগি যেন নাসে দুনাই৷৷

শুনিয়া কৃষ্ণে চপৰাইলা মাথ৷

মাতিবে লৈলা প্ৰভু জগন্নাথ৷৷ ৭১

মাধৱে বোলে পৰিচাক বৰ৷

লক্ষ্মীৰ পাশক যাহা সত্বৰ৷৷

আমাৰ বচনে যাউক বজাই৷

কিসক লক্ষ্মী আসে কোপে ধাই৷৷ ৭২

সমস্তে বস্তু থৈয়া আইলো ঘৰে৷

আসিয়া আছো ঐক একেশ্বৰে৷৷

লুৰি ছিন্ন কৰে কিয় নগৰ৷

কালি প্ৰাতে মই যাইবো ঘৰ৷৷ ৭৩

মোহোক চাহি কোপ পৰিহৰি৷

দৌলক লাগি লক্ষ্মী যাউক বাহুৰি৷৷

শুনিয়া পৰিচা গৈল বজাই৷

লক্ষ্মীৰ আগত মাতে বিনাই৷৷ ৭৪

কহিলো এবে শ্ৰীধৰে জানা৷

ঘুষিয়ো ৰামৰ নামে ভঞ্জনা৷৷

শুনিয়া সৱে জগন্নাথ-লীলা৷

ৰাম কৃষ্ণ বুলি বৈকুণ্ঠে চলা৷৷ ৭৫