হেন স্তুতি বাণী শুনি দৈৱকী তনয়৷

চাইলা দায়া-দৃষ্টি ভকতক কৃপাময়৷৷

মাৰ্জ্জিলা অমৃত হাতে সমস্ত শৰীৰ৷

ভৈলন্ত নিৰুজ জাম্বৱন্ত মহাবীৰ৷৷১৪৪০৷৷

মেঘৰ গম্ভীৰ ধ্বনি দিলা সমিধান৷

মণি হেতু ঋক্ষৰাজ আইলো তযু স্থান৷৷

তুমি আনি আছা মহামণি স্যমন্তক৷

মিছাতে সমস্তে দেয় কলঙ্ক আমাক৷৷১৪৪১৷৷

পৰম ভকত তুমি জানোহো তোমাক৷

দিয়া মণি মোক মই নেওঁ দ্বাৰকাক৷৷

গুচোক দুৰ্যশ দেখাওঁ লোকত প্ৰত্যয়৷

শুনি আনন্দিত জাম্বৱন্ত মহাশয়৷৷১৪৪২৷৷

তান কন্যাৰত্ন আছে নাম জাম্বৱতী৷

কৃষ্ণক বিবাহ দিলা ৰঙ্গে ঋক্ষপতি৷৷

লগত যৌতুক আনি দিলন্ত স্যমন্ত৷

পৰম আনন্দ দেখি ভৈলা ভগৱন্ত৷৷১৪৪৩৷৷

গৰ্ত্তৰ বাজত যত প্ৰজা আছে ৰহি৷

কৃষ্ণক চাহন্তে বাৰদিন গৈল বহি৷৷

নাসিবাৰ দেখি ভৈলা পৰম দুঃখিত৷

নিৱৰ্ত্তিয়া জান দিলা দ্বাৰকা পুৰীত৷৷১৪৪৪৷৷

গৰ্ত্তত পশিলা মণি হেতু যদুৰায়৷

বাৰদিন তথাতে আছিলো বাট চাই৷৷

উলটি নাসিল কৃষ্ণ কিবা অথন্তৰ৷

বোলা হৰি হৰি তৰা সংসাৰ সাগৰ৷৷১৪৪৫৷৷