পাছে যদুবংশ যতেক আছে৷

কৃষ্ণ আসন্তোক মনত বাঞ্ছে৷৷

যাৰ যেন শক্য পাৰিলা মানে৷

পূজিলা দুৰ্গাক বলি বিধানে৷৷১৪৫৭৷৷

মায়াক আৰাধি সাধন্ত বৰ৷

সত্বৰে আসন্তোক দামোদৰ৷৷

পঢ়ি স্তুতি স্তোত্ৰ কৰে মঙ্গল৷

সিটো আশীৰ্ব্বাদ ভৈল সাম্ফল৷৷১৪৫৮৷৷

ভাৰ্য্যায়ে সহিতে আসিলা হৰি৷

গ্ৰীৱাত স্যমন্ত মণিক ধৰি৷৷

দেখন্ত সৱে আইলা যদুৰাই৷

মৰি উপজিল যেন দুনাই৷৷১৪৫৯৷৷

লগতে কন্যাক আসিলা লই৷

সমস্ত সুহৃদে বেঢ়িলা গই৷৷

পৰম ৰঙ্গে কৰে শুভ শুভ৷

শিৰত সিঞ্চিলা অক্ষত দূৰ্ব্ব৷৷১৪৬০৷৷

পাছে দিব্য সভা যাদৱে পাতি৷

অনাইলন্ত সত্ৰাজিতক মাতি৷৷

যিমতে মণিক পাইলন্ত তথা৷

ৰাজ সমাজত কহিলা কথা৷৷১৪৬১৷৷

সাক্ষী কৰি হৰি সৱে সভাতে৷

দিলা মণি সত্ৰাজিতৰ হাতে৷৷

হাতত মণি লৈয়া সত্ৰাজিত৷

ভৈলন্ত লাজ আতি বিপৰীত৷৷১৪৬২৷৷

কৰে অনুতাপ মনে আসুখে৷

গৃহক চলি গৈল আধোমুখে৷৷

আপুনি কৃষ্ণক বিৰোধ কৰি৷

ৰাত্ৰিদিনে চিন্তে নিদ্ৰাক এৰি৷৷১৪৬৩৷৷

মই মহামূঢ় পাপী নিঃশঙ্ক৷

মিছাতে কৃষ্ণক দিলো কলঙ্ক৷৷

কিমতে এৰাইবো লোকৰ শাপ৷

কেনে তুষ্ট হোন্ত জগত বাপ৷৷১৪৬৪৷৷

কিমতে কৃষ্ণৰ ৰঞ্জিবো চিত্ত৷

গুণন্ত এহি বুলি সত্ৰাজিত৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে৷

হৰি হৰি বোলা সমস্ত নৰে৷৷১৪৬৫৷৷