কৃষ্ণৰূপে দৈৱকীত ভৈলা অৱতাৰ৷

শঙ্খ চক্র গদা পদ্ম কৰত তোমাৰ৷৷

পীত বস্ত্ৰে শোভে আতি শ্যাম কলেৱৰ৷

কমললোচন চাৰু অৰুণ অধৰ৷৷৬৪২৷৷

সুন্দৰ নাসিকা কৰ্ণে মকৰকুণ্ডল৷

কণ্ঠত কৌস্তুভ শিৰে কিৰীটি উজ্জল৷৷

আপাদলম্বিত বনমালা জ্বলে গলে৷

শোভে আতি শ্ৰীবৎস বহল বক্ষস্থলে৷৷৬৪৩৷৷

চাৰু চাৰি ভুজ জ্বলে আজানুলম্বিত৷

কৰিকৰ সম উৰু বৰ্ত্তুল বলিত৷৷

চৰণ কমল যেন নৱ পদ্মকোষ৷

যাক দেখি ভকতৰ পৰম সন্তোষ৷৷৬৪৪৷৷

প্ৰসন্ন বদনে জ্বলে অলকা তিলক৷

বসুদেৱে দেখিলন্ত অদ্ভুত বালক৷৷

পৰি দুয়ো প্ৰাণী পাছে কৰিলন্ত স্তুতি৷

পিতৃত কহিলা প্ৰভু সমস্তে যুগুতি৷৷৬৪৫৷৷

ভৈলা শিশুৰূপ তৈতে প্ৰভু নাৰায়ণ৷

কোলে লৈয়া বসুদেৱ লৰিল তেখন৷৷

ভাগিল নিহল ভৈল মেলান কপাট৷

দেখি ভয়ে যমুনা আপুনি দিলা বাট৷৷৬৪৬৷৷

বৰিষে কণিকা মেঘে ওপৰত গাজে৷

ফণায়ে ধৰিলা ছত্ৰ আসি সৰ্পৰাজে৷৷

যশোদাৰ তৈতে উপজিলা যোগমায়া৷

আতি অচেতন নিদ্ৰা গৈলা নন্দজায়া৷৷৬৪৭৷৷

তাহান শয্যাত নিয়া থৈলন্ত তোমাক৷

বসুদেৱে আনিলন্ত নন্দৰ কন্যাক৷৷

শিশুভাৱে গোকুলত ক্রীড়িলা অপাৰ৷

সাধিলা অনেক প্ৰীতি নন্দ যশোদাৰ৷৷৬৪৮৷৷

অচিন্ত্য মহিমা হৰি পুৰুষ পুৰাণ৷

লীলা কৰি অনেক দৈত্যৰ লৈলা প্ৰাণ৷৷

কংসৰ পাঞ্চনি পাই যত দৈত্য আসে৷

তুমি অগনিত যেন পুৰি মৰে ঝাসে৷৷৬৪৯৷৷

আসিলেক পূতনা মোহিনী নাৰী ৱেশে৷

স্তন দিয়া শিশু মাৰি ফুৰে দেশে দেশে৷৷

কোলে ধৰি তোমাক দিলেক স্তনদান৷

স্তনপানে পূতনাৰ শুষিলাহা প্ৰাণ৷৷৬৫০৷৷

শকটৰ তলে থৈলা যশোদা শুৱাই৷

লাথি হানি পেহ্লাইলা শকট ওভোতাই৷৷

হেন দেখি যশোদা সুন্দৰী মহা দুঃখে৷

আথেবেথে কোলে লৈয়া স্তন দিলা মুখে৷৷৬৫১৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে যুগুতি৷

ৰামনাম বিনে নাহি কাহাৰো মুকুতি৷৷

হেন জানি নিৰন্তৰে এৰি আন কাম৷

পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা ৰাম ৰাম৷৷৬৫২৷৷