শিশু : ৩য় কী : কেশৱ কৃষ্ণ...

|| ঘোষা ||: 

কেশৱ কৃষ্ণ কৰুণাসিন্ধু৷

ত্ৰাহি জগন্নাথ অনাথ বন্ধু৷৷৫৯৷৷


পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত  

|| পদ ||: 

এহিমতে ব্ৰজে আনন্দে হৰি৷

কৰন্ত ক্রীড়া শিশুৰূপ ধৰি৷৷

যত গোপশিশু বলাই আদি৷

সৱে ভৈল গৈয়া কৃষ্ণৰ বাদী৷৷৬৬৩৷৷

যশোদাৰ আগে দিলেক খল৷

খাইলেক কৃষ্ণে মাটি একদল৷৷

শুনিয়া যশোদা সুন্দৰী হাসি৷

পুত্ৰৰ হাতত ধৰিলা আসি৷৷৬৬৪৷৷

কেনে মাটি খাইলি অৰে গোপাল৷

কোবাই আজি তোৰ ফাড়িবো ছাল৷৷

শুনিয়া কৃষ্ণৰ হৰিল মাত৷

চক্ষু টেৰ কৰি মাৱক চান্ত৷৷৬৬৫৷৷

ভয়তে যেন কাম্পে হাত ভৰি৷

যশোদা দেখে পুত্ৰ গৈলা ডৰি৷৷

মুখক চাহন্তে লাগয় বেথা৷

কিয় মাটি খাইলি সোধন্ত কথা৷৷৬৬৬৷৷

লগৰ শিশু বোলে সমুদায়৷

বলায়ো বোলে তোৰ জ্যেষ্ঠ ভাই৷৷

মাতন্ত কৃষ্ণে যশোদাক চাই৷

মিছা মাতে সৱে শুনিও আই৷৷৬৬৭৷৷

কদাচিতো মঞি নখাঞো মাটি৷

দাদা বলভদ্ৰে বোলন্ত ঘাটি৷৷

পতিয়ান নাই চৱা বিচাৰি৷

হেনশুনি মাতে যশোদা নাৰী৷৷৬৬৮৷৷

বায়ো বেন্ত যেৱে মাটি নখাইলি৷

শুনিয়া শিশুৰূপী বনমালী৷৷

চৱা মুখ বুলি মাৱক মাতি৷

বাইলন্ত বেন্ত প্ৰকাশিয়া আতি৷৷৬৬৯৷৷

যশোদা সুন্দৰী দেখন্ত পাছে৷

সমস্ত জগত গৰ্ভতে আছে৷৷

সাতোখন দ্বীপ সাতো সাগৰ৷

গিৰি বন নদী গ্ৰাম নগৰ৷৷৬৭০৷৷

বায়ু সূৰ্য্য শশী দিশ আকাশ৷

তাৰাগণো তৈতে কৰে প্ৰকাশ৷৷

সমস্ত জীৱ জ্যোতিস্তেজ জল৷

সত্ব ৰজস্তম ইন্দ্ৰিয় বল৷৷৬৭১৷৷

মন বুদ্ধি কাল কৰ্ম্ম যতেক৷

সৱাকো গৰ্ভতে দেখে প্ৰত্যেক৷৷

যতেক ধেনু গোপ গোপীজাক৷

যশোদা দেখে তৈতে আপুনাক৷৷৬৭২৷৷

পৰম শঙ্কাক পাইলন্ত সতী৷

অদ্ভুত দেখিয়া বোলন্ত মাতি৷৷

কিবা ভ্ৰম ভৈলো মোহক পায়া৷

দেখিলো স্বপ্ন কিবা দেৱমায়া৷৷৬৭৩৷৷

কিবা জানে মায়া মোৰ তনয়৷

কৰিবে নৱাৰো একো নিশ্চয়৷৷

নুহিকন্ত মোৰ পুত্ৰ মানুষ৷

এহেন্তেসে বিষ্ণু আদি পুৰুষ৷৷৬৭৪৷৷

এহি বুলি চিত্ত দঢ়ায়া সতী৷

কৰযোৰে কৰে কৃষ্ণক স্তুতি৷৷

যিটো ব্ৰহ্ম নোহে তৰ্ক গোচৰ৷

নপাৱে বচনে মনে ওচৰ৷৷৬৭৫৷৷

নাহি উতপতি নাহি মৰণ৷

সদায়ে প্ৰণামো তযু চৰণ৷৷

মঞি যশোদা মোৰ পুত্ৰ স্বামী৷

ব্ৰজৰ সৱে অধিকাৰী আমি৷৷৬৭৬৷৷

হেন অহম্মম সদায়ে কৰো৷

যাহাৰ মায়াত উপজো মৰো৷৷

হেন জগন্নাথ হুয়োক গতি৷

খণ্ডিয়োক আৱে মোৰ কুমতি৷৷৬৭৭৷৷

গুণন্ত শুনি ত্ৰিজগত পতি৷

বিষ্ণু হেন মোক জানিলা সতী৷৷

কৰিলা বৈষ্ণৱী মায়া বিস্তাৰ৷

গুচিল বিষ্ণুজ্ঞান যশোদাৰ৷৷৬৭৮৷৷

কৃষ্ণত পুত্ৰবুদ্ধি ভৈলা জাত৷

ধূলা জাৰি তুলি লৈলা কোলাত৷৷

পাৰন্ত চুমা মুখে স্তন দিয়া৷

মোৰ আয়ু লই পুতাই জীয়া৷৷৬৭৯৷৷

ব্ৰহ্মায়ো নজানে যাৰ মহিমা৷

চাৰি বেদে কহি নপাৱে সীমা৷

হেন মাধৱক তনয় পাইল৷

যশোদা নন্দে কিনো তপসাইল৷৷৬৮০৷৷

সুনন্দ আদি যত যোগীগণ৷

চিন্তিয়ো নেদেখে যাৰ চৰণ৷৷

হেন পৰমব্ৰহ্ম যশোদা সুত৷

ভৈলন্ত কিনো আতি অদভুত৷৷৬৮১৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ শঙ্কৰে ভণে৷

শুনা শিশুলীলা সমস্ত জনে৷৷

যেৱে সুখে যাইবা বৈকুণ্ঠপুৰী৷

সদায় ডাকিয়া ঘুষিয়ো হৰি৷৷৬৮২৷৷