চক্রৱাত অসুৰে কৃষ্ণক নিলা হৰি৷

আকাশত মাৰিলা গলত চেপি ধৰি৷৷

কৃষ্ণক হিয়াত লৈয়া পৰিল ভূমিত৷

জুৰাইল তোমাক পায়া যশোদাৰ চিত্ত৷৷৬৫৩৷৷

ছলে হামি তুলি তুমি দেখাইলা মাৱত৷

গৰ্ভৰ ভিতৰে আছে সমস্ত জগত৷৷

কম্পিল শৰীৰ যশোদাৰ হেন দেখি৷

পৰম বিস্ময় হুয়া মুদিলন্ত আখি৷৷৬৫৪৷৷

বসুদেৱে পঠাইলা আসিল গৰ্গ ঋষি৷

গোপ্য কৰি জাতকৰ্ম্ম কৰিলা হৰিষি৷৷

কহিলা নন্দৰ আগে যত গুণগ্ৰাম৷

বিধিৱতে তোমাৰ থৈলন্ত কৃষ্ণ নাম৷৷৬৫৫৷৷

আণ্ঠুকাঢ়ি ৰিঙ্গ পাৰি ফুৰা ব্ৰজ মাজে৷

সোণাৰ ঘুঙ্গুৰাচয় কঙ্কালত বাজে৷৷

বৃষৰ শুনিয়া নাদ চমকি উলটি৷

আথেবেথে ধৰা গৈয়া মাৱক সাবটি৷৷৬৫৬৷৷

থিয়দঙ্গা দিয়া পাছে তুমি দামোদৰ৷

অনৰ্থ কৰিয়া ফুৰা গোৱালীৰ ঘৰ৷৷

আনন্দতে সমস্ত গোৱালীসৱ আসি৷

কৃষ্ণৰ অকীৰ্ত্তি যশোদাত দেন্ত হাসি৷৷৬৫৭৷৷

কি ভৈল তোমাৰ ইটো তনয় দুৰ্জ্জন৷

কৃষ্ণৰ নিমিত্তে আৰ নৰহে জীৱন৷৷

গাই নতু দোহন্তে দামুৰি মেলে গই৷

গৃহ পশি চুৰি কৰি খান্ত দুগ্ধ দই৷৷৬৫৮৷৷

বানৰকো খুৱাৱে গোৱিন্দ কিনো চাণ্ড৷

বানৰে নখাই যেৱে কোবাই ভাঙ্গে ভাণ্ড৷৷

ঢুকি যেৱে নপাৱে মনত নাহি তুষ্টি৷

সিকিয়াৰ পৰা আনে উড়লত উঠি৷৷৬৫৯৷৷

শৰীৰৰ ৰত্নগণে ফুৰে পসৰাই৷১০৫

আন্ধাৰতো খুজি পান্ত লুকান নযায়৷৷

বস্তুক নপাইলে ধৰি মাৰন্ত ছৱালী৷

গৃহত ভৰ্চ্ছিয়া পলাই যান্ত বনমালী৷৷৬৬০৷৷

মাৱৰ কোলাত আছা তুমি জগন্নাথ৷

সভয় নয়ন হুয়া চপৰাইলা মাথ৷৷

হেন দেখি যশোদা পুত্ৰক নোবোলয়৷

আনন্দে ৰহিলা হাসি পুত্ৰ মুখ চাই৷৷৬৬১৷৷

ডৰিবাৰ দেখিয়া পুত্ৰক বৰনাৰী৷

বুকুত সাবটি ধৰিলন্ত চুমা পাৰি৷৷

মাধৱৰ শিশুলীলা শুনা সৰ্ব্বলোক৷

বোলা হৰি হৰি যত পাতক ছাড়োক৷৷৬৬২৷৷