কৃষ্ণে দেখিলন্ত মাৱ গৃহকৰ্ম্মে গৈলা৷

আণ্ঠুকাঢ়ি উডুখল টানিবাক লৈলা৷৷

অৰ্জ্জুনত লাগি ভৈল উড়ল পথালি৷

কঙ্কাল ফান্দিয়া বল দিলা বনমালী৷৷৭০৫৷৷

কাম্পে দুয়ো গোটা বৃক্ষ উডুখল লাগি৷

উভৰি পৰিল মচ মচ কৰি ভাগি৷৷

শাপ এৰাই দুয়ো পাছে কুবেৰ তনয়৷

তোমাক নমিয়া গৈলা আপুন নিলয়৷৷৭০৬৷৷

নিৰ্ঘাত শঙ্কিয়া খেদি আইলা গোপজাক৷

বন্দী হুয়া আছা নন্দে দেখিলা তোমাক৷৷

হাসিলেক কোনে হেন কৰিলেক বুলি৷

বান্ধ মেলি কৃষ্ণক কোলাত লৈলা তুলি৷৷৭০৭৷৷

কিনো আতি নন্দ যশোদাৰ মহাভাগ৷

পূৰ্ণব্ৰহ্ম তোমাক গৃহতে পাইলা লাগ৷৷

ভকতৰ আনন্দ বঢ়ায়া সৰ্ব্বক্ষণে৷

শিশুলীলা অনেক কৰিলা নাৰায়ণে৷৷৭০৮৷৷

কেহো বেলা গোপীগণে পাঞ্চে গাৱা গীত৷

তাসম্বাৰ প্ৰীতি সাধি কতো কৰা নৃত্য৷৷

মালড়ি কৰাহা কতো গোপীৰ বচনে৷

ছায়া পুতলাক যেন নচাৱে যতনে৷৷৭০৯৷৷

কেহো বেলা গোপিকাৰ শুনি আজ্ঞাবাণী৷

পাদুকা পিড়াক প্ৰভু ধৰি থাকা আনি৷৷

কোন কৰ্ম্ম নকৰিলা হৰি গোকুলত৷

ভকতৰ বশ্য হেন দেখায়া লোকত৷৷৭১০৷৷

কোনে ফল লৈবে বুলি ডাকিলা পসাৰী৷

ধান্য দিয়া ফল তুমি খুজিলা মুৰাৰি৷৷

তোমাৰ হস্তক ভৰি দিল ফল বাছি৷

সুৱৰ্ণ ৰতনে তাইৰ উপচিল পাচি৷৷৭১১৷৷

আসিল দানৱ গোট বৎসৰূপ ধৰি৷

লাঙ্গুল সহিতে তাৰ ধৰি পাছ ভৰি৷৷

আলগতে ফুৰাই পাক হানিলাহা দলি৷

কপিত্থত পৰি যমপুৰে গৈল চলি৷৷৭১২৷৷