পৰীক্ষিত ৰাজাত কহন্ত মুনি শুকে৷

কহো কৃষ্ণ কথা শুনা পৰম উৎসুকে৷৷

বিপৰীত স্ত্ৰী-মায়া দেখি মাধৱৰ৷

শুনা যেন মতে কামাতুৰ ভৈলা হৰ৷৷৫১১৷৷

শুনিলন্ত হৰে পাছে কথা বিপৰীত৷

স্ত্ৰীৰূপ ধৰি হৰি হৰিলা অমৃত৷৷

দেৱক ভুঞ্জাইলা দানৱৰ আশা ভঙ্গ৷

শুনি ত্ৰিনয়নৰ মনত মহা ৰঙ্গ৷৷৫১২৷৷

নয়নে দেখিবো বিষ্ণু ভৈলা যেন নাৰী৷

এহি বুলি বৃষভত চড়ি ত্ৰিপুৰাৰি৷৷

লগ লাগি গৌৰীও বসিল স্বামী কাছে৷

দেখি নন্দী আদি কৰি যত ভৃত্য আছে৷৷৫১৩৷৷

কৈলাসক ছানিয়া সৱে কোবাৱে নিসান৷

দণ্ডে ছত্ৰে বাদ্যে ভণ্ডে ধৰিল যোগান৷৷

আকাশৰ পথে গৌৰীনাথ গৈলা লড়ি৷

বিষ্ণুৰ পুৰীক আণ্টাইলেক দৰদৰি৷৷৫১৪৷৷

বৃষভৰ নামি হৰ আৰো গৌৰী মাৱ৷

বিষ্ণুক সাদৰি দুয়ো ভৈলা ভূমিপাৱ৷৷

মাধৱৰ মন্দিৰক দূৰতে আকলি৷

প্ৰণামিল শঙ্কৰে কৰিয়া কৃতাঞ্জলি৷৷৫১৫৷৷

ৰত্নৰ মন্দিৰে সুৱৰ্ণৰ সিংহাসনে৷

কৰন্ত প্ৰকাশ বহি প্ৰভু নাৰায়ণে৷৷

সুনন্দ কুমুদ নন্দ পাৰিষদগণ৷

চতুৰ্ভিতি বেঢ়ি সেৱে কৃষ্ণৰ চৰণ৷৷৫১৬৷৷

জগতজননী লক্ষ্মী আছন্ত উপাসি৷

শঙ্কৰক দেখি হৰি তুলিলন্ত হাসি৷৷

বসিবাক লাগি বঢ়াই দিয়াইলা আসন৷

সভাৰ্য্যে বসিল তাতে দেৱ ত্ৰিনয়ন৷৷৫১৭৷৷

সাদৰিল হৰি যেন বিধি ব্যৱহাৰ৷

কৰিলা পাৰ্ব্বতী সমে শিৱক সৎকাৰ৷৷

শঙ্কৰে কৰিলা হৃষীকেশক সেৱলি৷

আৰম্ভিলা স্তুতি পাছে কৰি কৃতাঞ্জলি৷৷৫১৮৷৷