অনন্তৰে দেৱহৰি দুনাই নিজ ৰুপ ধৰি

শঙ্কৰৰ আগে উপসন৷

মুখে কৰি অল্পহাসি হৰক সম্বোধি আসি

বুলিলন্ত প্ৰশংসা বচন৷৷

শুনা শুনা শূলপাণি জানো তুমি মহাজ্ঞানী

তৰিলা দুস্তৰ মায়া ঘোৰ৷

তুমিসে তত্ত্বক জানা নাহি আৰ তুমি বিনা

আউৰ পৰম প্ৰিয় মোৰ৷৷৫৯২৷৷

শুনা শুনা জ্ঞানশালী তোমাৰেসে বাক্যপালি

দেখাইলো দুস্তৰ স্ত্ৰী-মায়া৷

আত নকৰিবা খেদ কিঞ্চিতো নাহিকে ভেদ

তোমাৰে আমাৰে একে কায়া৷৷

শুনা ভূতনাথ হৰ তুষ্ট হুয়া দেঞো বৰ

হৌক মায়া তোমাৰ অধীন৷

সুখে থাকি নিজ থানে মহাকল্প অৱসানে

মোৰ শৰীৰতে যাইবা লীন৷৷৫৯৩৷৷

এহি বুলি বনমালী শঙ্কৰক আঙ্কোৱালি

সমজ্যাক নিলন্ত সাদৰি৷

কৰিলন্ত সতকাৰ দিব্য বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ

পাৰ্ব্বতীকো দিলা মান্য কৰি৷৷

আনো যত ভূতগণ তুষিলা সৱাৰো মন

কৰিলন্ত যথোচিত কাম৷

পাছে হৰে মহাতুষ্টি পাৰ্ব্বতী সহিতে উঠি

দণ্ডৱতে কৰিলা প্ৰণাম৷৷৫৯৪৷৷

বিষ্ণুত মেলানি মাগি লৰিল গৃহক লাগি

ভাৰ্য্যায়ে সহিতে শূলধৰ৷

চড়িয়া বৃষভ ৰথে শীঘ্ৰে আকাশৰ পথে

আৰোহিলা কৈলাস শিখৰে৷৷

বসিল সমাজ পাতি বোলন্ত উমাক মাতি

আপুনি দেখিলা প্ৰাণজায়া৷

ভৈলোহো বাতুল প্ৰায় মোৰ শ্ৰুতি বুদ্ধি নাই

কিনো নকৰিলে বিষ্ণুমায়া৷৷৫৯৫৷৷

মঞি জগতৰ পতি মোৰ ভৈল হেন গতি

আন কোনে থিৰ হৈবে আত৷

হেন জানা স্বৰূপত চৰাচৰ আছে যত

সৱে বন্দী বিষ্ণুৰ মায়াত৷৷

সহস্ৰ বৎসৰ মানে আছিলোহো যোগধ্যানে

দেখি তুমি পুছিলা আমাক৷৷

গাৱে ভষ্ম জটা ধৰি অনেক তপস্যা কৰি

আউৰ তুমি আৰাধাহা কাক৷৷৫৯৬৷৷

এড়ি লোভ ক্রোধ কাম কাহাৰ জপাহা নাম

আউৰ আছন্ত কোন দেৱ৷

তোমাত কহিলো আমি আছন্ত জগত স্বামী

সুৰাসুৰে যাক কৰে সেৱ৷৷

প্ৰত্যেকে দেখিলা আজি যাহাৰ মায়াত বাজি

মোহ হুয়া এৰিলোহো লাজ৷

কামবাণে ভৈলো আউল চেঞ্চাই ফুৰো যেন বাউল

হসুৱাইলো বৈকুণ্ঠ সমাজ৷৷৫৯৭৷৷

কপট যুৱতী বেশে মুহিলন্ত হৃষীকেশে

পাসৰিলো তোমাক পাশত৷

কন্যাক ফুৰিলো খেদি গিৰি গুহা বন নদী

অনেক ঋষিৰ আশ্ৰমত৷৷

নেদেখিলে কৈৰ লোক কোনে নহাসিলে মোক

লঘু হুইবে নথাকিল ঠাই৷

এভু মোৰ কাম্পে হিয়া হেন জানি প্ৰাণপ্ৰিয়া

হৰিৰ মায়াত বড় নাই৷৷৫৮৯৷৷

যত দেখা চৰাচৰ হৰিময় নিৰন্তৰ

হৰিত পৃথক কেহো নোহে৷

যিজন ভকতিহীন সি দেখে হৰিক ভিন্ন

হৰিৰ মায়ায়ে তাক মোহে৷৷

হৰিসে পৰম দেৱ হৰিকেসে কৰো সেৱ

স্ৰজন্তা পালন্তা দেৱ হৰি৷

হৰিনাম হিয়ে ধৰি হৰিনাম সদা স্মৰি

তেৱেসে হৰিৰ মায়া তৰি৷৷৫৯৯৷৷

হেন জানি তুমি দেৱী হৰিৰ চৰণ সেৱি

এৰা লোভ মোহ ক্রোধ কাম৷

নকৰিয়ো জন্ম বৃথা শুনা সদা হৰিকথা

কৰিয়ো কীৰ্ত্তন হৰিনাম৷৷

হৰিৰ চৰণ মনে চিন্তিয়োক সৰ্ব্বক্ষণে

কৰিয়ো ভকতি ভালমতে৷

তেৱেসে সংসাৰ তৰি হৰিৰ প্ৰসাদে গৌৰী

পাইবা মোক্ষ মোহোৰ লগতে৷৷৬০০৷৷