শিৰে প্ৰণামি পাছে দানপতি৷

কৰিবে লাগিলা কৃষ্ণক স্তুতি৷৷

নমো নাৰায়ণ কৰোহো সেৱ৷

স্ৰষ্টাৰো স্ৰষ্টা তুমি আদি দেৱ৷৷১০৯৩৷৷

তোমাৰ নাভিত ভৈলন্ত বিধি৷

যাত হন্তে ভৈল সৃষ্টি সিদ্ধি৷

যত পঞ্চভূত ইন্দ্ৰিয় দেৱ৷

তোমাৰ ৰূপক নজানে কেৱ৷৷১০৯৪৷৷

নজানি লোকে আনদেৱ পূজে৷

সিয়ো বিধিহীনে তোমাক যজে৷

যেহেন নদ নদী সমুদায়৷

অনেক পথে সাগৰক যায়৷৷১০৯৫৷৷

মায়ায়ে মোহিত সৱাৰো মন৷

তোমাৰ নিচিন্তে কেৱে চৰণ৷৷

যাৰ নষ্ট হুইবে সংসাৰ বন্ধ৷

তোমাৰ ভক্তিতে তাৰ প্ৰৱন্ধ৷৷১০৯৬৷৷

ৰূপ দেখাই মোক কৰিলা দায়া৷

জানিলো এৰাইল সংসাৰ মায়া৷৷

নমো হৃষীকেশ জগতপতি৷

তুমি বিনা নাই আমাৰ গতি৷৷১০৯৭৷৷

কৰিলা অনেক স্তুতি বিনয়ে৷

নকৈলো পদ বিস্তৰক ভয়ে৷৷

জলত পাছে দেখা দিয়া হৰি৷

ভৈলা অন্তৰ্দ্ধান ৰূপ সংহৰি৷৷১০৯৮৷৷

বিষ্ণুক নেদেখি পাছে অত্ৰূৰে৷

জলৰ উঠিল আতি সত্বৰে৷৷

মধ্যাহ্ন সন্ধ্যা কৰি মহাশয়৷

গৈলন্ত ৰথক হুয়া বিস্ময়৷৷১০৯৯৷৷

অত্ৰূৰত হৰি সোধন্ত হাসি৷

বিস্ময় ভৈলা কেনে তুমি আসি৷৷

দেখিলা কিবা কৈত অদ্ভুত৷

সত্বৰে কহিয়ো গান্দিনীসুত৷৷১১০০৷৷

অত্ৰূৰে কৃষ্ণক মাতিলা পাছে৷

সৱে অদভূত তোমাত আছে৷

যিজনে নজানে তত্ত্ব তোমাৰ৷

সমস্ত জগত অদ্ভূত তাৰ৷৷১১০১৷৷

এহি বুলি বীৰে ৰথ ডকাইল৷

দিনান্তে গৈয়া মথুৰাক পাইল৷৷

পথত যাহান্তে পথিকে দেখি৷

আনন্দে কৃষ্ণক চাৱে নিৰেখি৷৷১১০২৷৷

পাছে মথুৰাৰ সমীপ পাই৷

নামিলা ৰাম কৃষ্ণ দুই ভাই৷৷

অত্ৰূৰৰ হাতে ধৰিয়া হৰি৷

বুলিলা হেন বাণী হাস্য কৰি৷৷১১০৩৷৷

ৰথ লৈয়া আগে চলিয়ো ঘৰ৷

পাছেসে পশিবো আমি নগৰ৷৷

ইঠাইতে জিৰাঞো আমি গোপজাক৷

শুনিয়া অত্ৰূৰে বুলিলা বাক৷৷১১০৪৷৷

তোমৰা দুভাইক এৰিয়া স্বামী৷

নযাইবো নযাইবো গৃহক আমি৷৷

নকৰা প্ৰভু ভকতক ত্যাগ৷

কোটি পুৰুষৰ মিলোক ভাগ৷৷১১০৫৷৷

গৃহক মোৰ চলা সমুদায়৷

পৱিত্ৰ কৰিও পদ-ধূলায়৷৷

শিৰত ধৰি তযু পাদোদক৷

লভিলা বলি মহা ঐশ্বৰ্য্যক৷৷১১০৬৷৷

পাইলেক পৰম জ্ঞানীৰ গতি৷

ভকতক দয়া কৰা সম্প্ৰতি৷৷

আমাক বিমুখ নকৰা স্বামী৷

তোমাক এৰিবে নৱাৰো আমি৷৷১১০৭৷৷

মাধৱে বোলন্ত শুনা অত্ৰূৰ৷

তুমি আগে যায়ো মথুৰাপুৰ৷৷

জগতৰে বৈৰী মাৰি কংসক৷

অৱশ্যে যাইবো তোমাৰ গৃহক৷৷১১০৮৷৷

হেন শুনি পাছে অত্ৰূৰ বীৰে৷

বিতুষ্ট মনে গৈল ধীৰে ধীৰে৷

কৃষ্ণ আসিবাৰ কংসত কৈলা৷

মেলানি মাগিয়া গৃহক গৈলা৷৷১১০৯৷৷

একমনে শুনা কৃষ্ণৰ কথা৷

মনুষ্য জন্মক নকৰা বৃথা৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷১১১০৷৷