কংসবধ : ১৪ কী : ৰামেসে গতি ভজ...

|| ঘোষা ||: 

ৰামেসে গতি ভজ মোৰ মতি৷

ৰামেসে গতি ৰামেসে গতি৷৷৯৯৷৷


পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত  

|| পদ ||: 

অভাগী কিনো আমি সৱে সখী৷

যুদ্ধ সময়ত কৃষ্ণক দেখি৷৷

কি পুণ্য কৰিলে ব্ৰজৰ নাৰী৷

অনুক্ষণে দেখ হেন মুৰাৰি৷৷১২০৯৷৷

যাহাৰ ৰূপৰ নাহি সমান৷

অনুদিনে কৰে নয়নে পান৷৷

মথন্তে দধিক দোহন্তে গাই৷

কৰন্তে গৃহৰ কৃত্য সদায়৷৷১২১০৷৷

কৃষ্ণৰ গাৱে গুণ নাম গীত৷

সততে কৃষ্ণতে অৰ্পিয়া চিত্ত৷৷

পৰে প্ৰেমভাৱে লোতক ঝৰি৷

ধন্য ধন্য কিনো ব্ৰজ সুন্দৰী৷৷১২১১৷৷

প্ৰভাতে যাহন্তে ব্ৰজৰ হন্তে৷

গৰু সমে সন্ধ্যা বেলা আসন্তে৷৷

কৃষ্ণৰ বাংশীৰ শুনন্তে ৰাৱ৷

বজায় গোপীসৱ আকুল ভাৱ৷৷১২১২৷৷

কৃষ্ণক দেখি মিলে মহা সুখ৷

চাহয় ঈষৎ হসিত মুখ৷৷

সদয় দৃষ্টি চান্ত বনমালী৷

কতনো কৰিলে পুণ্য গোৱালী৷৷১২১৩৷৷

শুনিয়া সৱে পুৰস্ত্ৰীৰ বাণী৷

দৈৱকী বসুদেৱ দুয়ো প্ৰাণী৷৷

নজানি দুয়ো তনয়ৰ বল৷

ভৈলা পুত্ৰ শোকে দুয়ো বিহ্বল৷৷১২১৪৷৷

ঝৰিয়া পৰে নয়নৰ নীৰ৷

যমক দেখে চিত্ত নোহে স্থিৰ৷৷

পুত্ৰক চাই কৰে হাহাকাৰ৷

দেখে দুয়ো দশোদিশে আন্ধাৰ৷৷১২১৫৷৷

দেখিয়া ভকতৰ ভয়হাৰী৷

শত্ৰু বধিবাক মনে মুৰাৰি৷৷

কৰিলা নিষ্ঠুৰ প্ৰহাৰ ধাই৷

মূৰ্চ্ছিত চাণূৰ চেতন নাই৷৷১২২৬৷৷

সন্ধুকি যেন শেন গোটে উঠি৷

মাৰিলে কৃষ্ণক ঝাৱল মুঠি৷৷

নটলিলা হৰি পায়া প্ৰহাৰ৷

ধৰিলন্ত দুই বাহুত তাৰ৷৷১২১৭৷৷

তুলি উপৰক ফুৰাইলা পাক৷

আস্ফালিলা বলে মাটিত তাক৷৷

মুকুত কেশ হাড় বিহৰিল৷

  ইন্দ্ৰধ্বজ যেন চাণূৰ পড়িল৷৷১২১৮৷৷

                                         আসিল খেদি আউৰ কূট নামে৷

                          বাম মুষ্টি হানি মাৰিলা ৰামে৷৷

মুষ্টিককো ৰামে দিলা চাপৰ৷

ৰুধিৰ ছাদি পীড়া পাইলা বৰ৷৷

ভূমিত পৰিল প্ৰাণক ছাড়ি৷

পৰে বৃক্ষযেন বায়ু উভাৰি৷৷১২১৯৷৷

তোষল্ল-শল্ল ধাইল ক্রোধ কৰি৷

                                                   লাথি হানি দুইকো বধিলা হৰি৷৷১২২০৷৷

চাণূৰ মুষ্টিক কূট তোষল৷

মাৰিলা শল্লকো দেখি বিহ্বল৷৷

আৱৰ মল্ল ভয় হুয়া বৰ৷

প্ৰাণ ৰাখি সৱে দিলা লৱৰ৷৷১২২১৷৷

দেখিয়া পাছে ৰাম কৃষ্ণ ৰঙ্গে৷

আনিয়া গোপগণ লৈয়া সঙ্গে৷৷

দেখায়া মল্লক্রীড়া বিপৰীত৷

নাচন্ত লোকৰ ৰঞ্জিয়া চিত্ত৷৷১২২২৷৷

ৰুণ ঝুণ কৰি নূপুৰ পাৱে৷

উৎসৱ কৰি মল্লবাদ্য বাৱে৷৷

অঙ্গিভঙ্গি কৰি তাহাৰ চেৱে৷

কৰন্ত নৃত্য আতি আদিদেৱে৷৷১২২৩৷৷

দেখিয়া সমাজে তুলিল হাসি৷

কৰে সাধুবাদ দান্ত প্ৰকাশি৷৷

সৱে ৰঙ্গ ভৈলা কংসত বাজে৷

হৰি চৰিত্ৰক শুনা সমাজে৷৷১২২৪৷৷

কেতিক্ষণ পৰা ধৰিল কালে৷

মনুষ্য জন্ম নেনা আলে-জালে৷৷

শঙ্কৰে কহে এড়া আনকাম৷

ঘুষিয়ো ঘনে ঘনে ৰাম ৰাম৷৷১২২৫৷৷