ৰাস-ক্রীড়া : ৩য় কী : গোপাল কৃষ্ণ কৰহু...

|| ঘোষা ||: 

গোপাল কৃষ্ণ কৰহু ত্ৰাণ৷৷

তোমাক নেদেখি নসহে প্ৰাণ৷৷৭০৷৷


পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত  

|| পদ ||: 

শোকক তম্ভায়া গোপীসকলে৷

মলচিলা মুখ আখি আঞ্চলে৷৷

গদগদ মাত মুখে নোলাই৷

বুলিবে লাগিলা কৃষ্ণক চাই৷৷৮২৭৷৷

ভকত বৎসল তোমাক জানি৷

কেনে বোলা হেন ঘাতুক বাণী৷৷

সমস্ত বিষয় এৰিয়া স্বামি৷

ভজিলো তোমাৰ চৰণে আমি৷৷৮২৮৷৷

ভজন্তা আমাৰ মিলোক ভাগ৷

নকৰা নাথ ভকতক ত্যাগ৷৷

কহিলা যিটো কুলস্ত্ৰীৰ কৰ্ম্ম৷

তোমাতে থাকোক সিসৱ ধৰ্ম্ম৷৷৮২৯৷৷

জগতৰে বন্ধু আতমা তুমি৷

সমস্তে ধৰ্ম্মৰ আপুনি ভূমি৷৷

তুমি আত্মা হেন জানি সম্প্ৰতি৷

তোমাতেসে কৰে ভকতে ৰতি৷৷৮৩০৷৷

নলাগে পতি পুত্ৰ দুঃখ হেতু৷

হুয়োক প্ৰসন্ন গৰুড়কেতু৷৷

কৰিছো আশা যিটো চিৰকাল৷

নকৰিও তাক ভঙ্গ গোপাল৷৷৮৩১৷৷

হৰিলা চিত্ত নথাকয় ঘৰে৷

হস্ত দুই গৃহ-কৃত্য নকৰে৷৷

তোমাক এৰিয়া নচলে ভৰি৷

ব্ৰজক গৈয়া কি কৰিবো হৰি৷৷৮৩২৷৷

জ্বলে কামানল তোমাৰ গীতে৷

নিমায়োক তাক অধৰামৃতে৷৷

নুহি বিৰহতে দহিয়া তনু৷

লভিবো তোমাৰ সমীপ পুনু৷৷৮৩৩৷৷

হুয়োক প্ৰসন্ন জগন্নিৱাস৷

সৱ তেজি কৈলো তোমাতে আশ৷৷

নমাৰা পুৰিয়া ঈষৎ হাসি৷

পুৰুষ ভূষণ কৰিয়ো দাসী৷৷৮৩৪৷৷

অলকা-আবৃত তোমাৰ মুখ৷

অধৰ-সুধাক দেখন্তে সুখ৷৷

ভ্ৰুৱ যুগ তযু ঈষত হাসি৷

দেখি তাক প্ৰভু ভৈলোহো দাসী৷৷৮৩৫৷৷

তোমাৰ শুনিয়া অমৃত গীত৷

নুহিবে মোহ কোন স্ত্ৰীৰ চিত্ত৷৷

আছোক আন বৃক্ষ পশু পক্ষী৷

প্ৰেমে পুলকিত তোমাক দেখি৷৷৮৩৬৷৷

দেৱৰ ৰক্ষক যেন মুৰাৰি৷

ব্ৰজৰো তুমি দুঃখ ভয়হাৰী৷৷

জানিয়া জুৰায়ো আমাৰ প্ৰাণ৷

শিৰত হস্তপদ্ম দিয়া দান৷৷৮৩৭৷৷

কামে বশ্য হুয়া গোপী যতেক৷

বুলিলা বিহ্বল বাক অনেক৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷৮৩৮৷৷