কৃষ্ণত নৈৰাশ হুয়া গোপীচয়

বালিত নামি দুনাই৷

কৃষ্ণ দৰশন মনে গীত গাৱে

কৃষ্ণৰ গুণ বৰ্ণাই৷৷

তোমাৰ জনম নিমিত্তে অধিক

গোকুল বাঢ়ে সম্পূৰ্ণে৷

লক্ষ্মীয়ো সাক্ষাতে ব্ৰজত বঞ্চন্ত

সুখে আছে সৰ্ব্বজনে৷৷৮৯০৷৷

তোমাতেসে প্ৰাণ সুম্পি গোপীচয়

চাই ফুৰো দশোদিশ৷

গুচোক নিকাৰ প্ৰাণৰ বল্লভ

দেখা দিয়া জগদীশ৷৷

শৰত কালৰ বিকাশ পদ্মৰ

উদৰৰ শ্ৰীক নিন্দে৷

হেনয় নেত্ৰৰ কটাক্ষে আমাক

মাৰিছা তুমি গোৱিন্দে৷৷৮৯১৷৷

নিকিনিলা দাসী ভজিলোহো আসি

গীততে হুয়া দগধ৷

কটাক্ষে মাৰিলে বধ কি নলাগে

অস্ত্ৰে কাটিলেসে বধ৷৷

বিষময় জল অঘ পূতনাত

ৰাখিলা বৃষ্টিৰ হন্তে৷

চক্রৱাত বন- বহ্নি আনো ভয়ে

তাৰিলা তুমি অনন্তে৷৷৮৯২৷৷

আৱে কেনে মন- মথৰ হাতত

আমাক মৰাৱা স্বামী৷

তোমাৰ চৰণ যেৱে দেখা পাঞো

পুনৰপি জীঞো আমি৷৷

নুহিকা যশোদা নন্দন গোৱিন্দ

নিশ্চয়ে বুলিলো বাক৷

তুমি সমস্তৰে বুদ্ধি সাক্ষী সখি

প্ৰাৰ্থিলা ব্ৰহ্মা তোমাক৷৷৮৯৩৷৷

জগত ৰাখিবে লাগি যদুকুল

আপুনি ভৈলা উদিত৷

শুনা মহাভাগ ভকতক ত্যাগ

কৰিবে নুহি উচিত৷৷

বিনাশে সংসাৰ ভয় ভকতৰ

পূৰে মনোৰথ যত৷

হেন হস্তপদ্ম আনি প্ৰাণনাথ

দিয়োক আসি শিৰত৷৷৮৯৪৷৷

হে ব্ৰজধন দুখহাৰী হৰি

আমি কিঙ্কৰীক ভজ৷

মোহন হাসিত কটাক্ষে সহিত

দেখায়ো মুখ পঙ্কজ৷৷

সমস্ত প্ৰাণীৰ পাপ হৰে যিটো

আছিলা কালিৰ ফণে৷

কামক মৰ্দ্দিয়া হেন পাদপদ্ম

অৰ্পিয়ো আমাৰ স্তনে৷৷৮৯৫৷৷

পঙ্কজলোচন নেদেখি তোমাৰ

মৰো হেৰা সৱে দাসী৷

মধুৰ বচনে অধৰ অমৃতে

আমাক জীয়াৱে আসি৷৷

তযু কথামৃতে দগ্ধকো জীয়াৱে

শ্ৰৱণে দেই মুকুতি৷

সকাম কৰ্ম্মীক আত তুচ্ছ কৰে

জ্ঞানী কৰে তাকে স্তুতি৷৷৮৯৬৷৷

যিটোজনে সদা হেন কথা কৱে

সি সি দান দেই জীৱ৷

ভৈলোহো হেনয় সুহৃদে বঞ্চিত

দেখা দিয়া সদাশিৱ৷৷

শুনিয়ো কপটী সঙ্কেত আলাপ

নুগুচে আৰ হিয়াৰ৷

তোমাৰ সদয় হাস্য দৰশনে

মুহিল মন আমাৰ৷৷৮৯৭৷৷

তোমাকেসে লাগি সৱ গোপীচয়

স্নেহে বিয়াকুল মতি৷

তুমি পুনু প্ৰভু কপট আচৰা

আমাত কোন যুগুতি৷৷

ব্ৰজ হন্তে ধেনু চাৰিবাক যাহা

আমাৰ মনে অসুখ৷

যোনো পাদপদ্মে তৃণ শিলা লাগি

প্ৰাণনাথে পান্ত দুঃখ৷৷৮৯৮৷৷

তোমাৰ চিন্তায়ে দিন বহি যায়

গধূলি গোপাল আসি৷

অলকা আবৃত গো-ৰজে ৰঞ্জিত

দেখাৱা মুখ প্ৰকাশি৷৷

পুনু পুনু দেখাই বদন পঙ্কজ

মনত অৰ্পা মদন৷

তোমাৰ সঙ্গতি নপাই দুঃখে ৰাতি

জাগিয়া চিন্তো চৰণ৷৷৮৯৯৷৷

আমাৰ হৃদয় জানি কৃপাময়

এৰিয়ো কপট মতি৷

দিয়া দৰিশন আমাৰ জীৱন

ৰাখিয়োক যদুপতি৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে ভণিলা শঙ্কৰে

হৰিপাৱে কৰা ৰতি৷

শুনা সৰ্ব্বজন এৰা আন মন

ঘুষিয়ো হৰি সম্প্ৰতি৷৷৯০০৷৷