কেহো বোলে সখী মোৰ বাক্যে কৰা মতি৷

ব্ৰজত ফুৰন্তে হৰি লীলা গজগতি৷৷

ধ্বজ বজ্ৰ পঙ্কজ খোজতে বান্ধি যাই৷

কৰন্ত ভঙ্গিক যেৱে আমাসক চাই৷৷৯৯৪৷৷

কৃষ্ণৰ কটাক্ষ কামে মনক মৰ্দ্দয়৷

থাকো থিয় হুয়া আমি যেন বৃক্ষচয়৷৷

খসে খোপা সম্বৰিবে বস্ত্ৰকো নৱাৰি৷

শুনা সখী বুলি মাতে আউৰ গোপনাৰী৷৷৯৯৫৷৷

এক প্ৰিয় গোপৰ স্কন্ধত হস্ত থই৷

গৰুক গণন্ত কদাচিত মণি লই৷৷

পিন্ধিয়া লগত গন্ধ তুলসী মালাক৷

যেৱে সেহি বেলাত বংশীৰ দেন্ত ডাক৷৷৯৯৬৷৷

শুনি কৃষ্ণসাৰ হৰিণৰ ভাৰ্য্যাগণে৷

কৃষ্ণৰ সমীপ চাপে উত্ৰাৱল মনে৷৷

গুণ সমুদ্ৰক পায়া নযায় পুনৰপি৷

এৰিলো গৃহৰ আশা যেন আমি গোপী৷৷৯৯৭৷৷

হেন হৰি বিৰহে কিমতে প্ৰাণ ৰৱে৷

যশোদাক চাই কতো গোপী কথা কৱে৷৷

কুন্দ পুষ্পে ভূষি তনু মলয় চন্দনে৷

গোধনে আবৃত হুয়া তোমাৰ নন্দনে৷৷৯৯৮৷৷

হৰিষ বঢ়ায়া যেৱে ক্রীড়ে যমুনাত৷

গাৱে গীত গন্ধৰ্ব্বে মলয় বহে বাত৷৷

পুষ্পচয় সিঞ্চে শিৰে কৰিয়া সন্মান৷

হেন হৰি বিৰহে কিমতে ধৰো প্ৰাণ৷৷৯৯৯৷৷

আনন্দে কহয় কৃষ্ণ আসিবাক দেখি৷

আমাৰ সুহৃদ হৰি হেৰা আসে সখী৷৷

গোধূলি গোধন সৱে কৰি এক ঠাই৷

আইল প্ৰাণ গোৱিন্দ বাংশীত গীত গাই৷৷১০০০৷৷

পথত প্ৰণামে ব্ৰহ্মা আদি দেৱজাক৷

আমাক হিংসায়ে নেদে শীঘ্ৰে আসিবাক৷৷

জুৰুৱাইৱে লাগি পাছে আমাৰ হৃদয়৷

দৈৱকী নন্দন চন্দ্ৰ ভৈলন্ত উদয়৷৷১০০১৷৷

কতো আথেবেথে বোলে গোপিকা বচন৷

দেখ গোৱিন্দৰ মদে চঞ্চল লোচন৷৷

কুণ্ডলৰ কান্তি জ্বলে বদন পাণ্ডুৰ৷

যেন সন্ধ্যা সময়ে উদিত শশধৰ৷৷১০০২৷৷

আমাৰ দিনৰ তাপ হৰিবাক প্ৰতি৷

আইলা বনমালী গজৰাজ লীলাগতি৷৷

এহিমতে ব্ৰজৰ যুৱতী প্ৰতি নিত৷

একান্তে অৰ্পিল গোপালতে প্ৰাণ চিত্ত৷৷১০০৩৷৷

দিনসৱ বঞ্চে গোৱিন্দৰ গুণ গাই৷

তাসম্বাৰ সম ভাগ্যৱতী আউৰ নাই৷৷

পাইলে মহোদয় কৰ্ম্মবন্ধ ছেদ ভৈল৷

মহামুনি গুৰু শুকে নৃপতিত কৈল৷৷১০০৪৷৷

ইটো ৰাসক্রীড়া কেলি নামে কামজয়৷

কৰিলা ভৃত্যৰ পদে কৃষ্ণ কৃপাময়৷৷

আক শুনে ভণে যিটো জনে অবিশ্ৰাম৷

বাঢ়িবে ভকতি আতি জিনিবেক কাম৷৷১০০৫৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শুনা নিৰন্তৰ৷

কলিযুগে ভাগ্যে ভাৰতত ভৈলা নৰ৷৷

হৰি ভকতিত যেৱে কৰা দৃঢ়মতি৷

ইজন্মত নিশ্চয়ে পৰম পাইবা গতি৷৷১০০৬৷৷

ভকতিত পৰে ধৰ্ম্ম নাহি সংসাৰত৷

চাৰিও বেদৰ জানা এহি সাৰতত্ত্ব৷৷

ৰাম নাম অমৃত সততে কৰা পান৷

বোলা হৰি হৰি কেতিক্ষণে পৰে প্ৰাণ৷৷১০০৭৷৷