পাছে গোপীগণে আতি সাদৰি৷

কৃষ্ণৰ ৰঙ্গে জান্তে হাত ভৰি৷৷

ছল পৰিহাস কৰিয়া তথা৷

প্ৰণয় কোপে সোধে সৱে কথা৷৷৯২৫৷৷

কতো মনুষ্যে ভজে ভজন্তাক৷

নভজে যিবা কেহো ভজে তাক৷৷

ভজন্তা নভজন্তা দুইকো আসি৷

নভজয় কোনে কেয়ো প্ৰকাশি৷৷৯২৬৷৷

গোপীৰ শুনি গূঢ় অভিপ্ৰায়৷

দিলন্ত উত্তৰ যাদৱৰায়৷৷

শুনা সখীসৱ আমাৰ বাক৷

যিজনে মাত্ৰ ভজে ভজন্তাক৷৷৯২৭৷৷

সুহৃদ নুহি নাহি তাৰ ধৰ্ম্ম৷

আপুন অৰ্থে মাত্ৰ কৰে কৰ্ম্ম৷৷

যিজনে ভজে নচাই উপকাৰ৷

সুহৃদ সেহি ধৰ্ম্ম সিজে তাৰ৷৷৯২৮৷৷

ভজে নভজে দুইতো নেদে মন৷

আছে চাৰি বিধ শুনা লক্ষণ৷৷

যিটো ব্ৰহ্মজ্ঞানী দেখে সৱে মিছা৷

যিজন পূৰ্ণ ভোগে নাহি ইচ্ছা৷৷৯২৯৷৷

গুৰুদ্ৰোহী যিটো একো নমানে৷

যিটো মহামূৰ্খ কিছু নজানে৷৷

নভজে দুইকো এহি চাৰিজন৷

কহিলো নিষ্ঠে মই গোপীগণ৷৷৯৩০৷৷

কৃষ্ণৰ বাক্য শুনি সৱে সখী৷

কৰে হাস্য অন্যোঅন্যে নিৰেখি৷৷

বোলন্ত দুনাই কৃষ্ণে বুজি কাজ৷

সখীসৱ আমি চাৰিতো বাজ৷৷৯৩১৷৷

ভকতেসে মোৰ সুহৃদ প্ৰাণ৷

যিহেতু নভজো শুনা নিদান৷৷

সদায় চিন্তোক মোক নপাই৷

বিহ্বল যেন ধন হৰুৱাই৷৷৯৩২৷৷

তোমৰা সৱে মোৰ অৰ্থে আতি৷

এৰিলা বেদ ধৰ্ম্ম যত জ্ঞাতি৷৷

বাঢ়োক তোমাৰ প্ৰেম ভকতি৷

ভৈলো অন্দৰ্দ্ধান এহি যুগুতি৷৷৯৩৩৷৷

নকৰা অসূয়া স্বৰূপ জানি৷

আছোক ইটো শুনা সত্যবাণী৷৷

দুস্ত্যজ গৃহৰো এৰিয়া আশ৷

ভজিলা মোক কৰি অভিলাষ৷৷৯৩৪৷৷

ভৈলোহো বশ্য মই তোমাসাৰ৷

চিৰকালে শুজা নযায় ধাৰ৷৷

যেৱে সৱে এৰা আপুন দায়৷

তেৱেসে মোৰ ঋণ শুজা যায়৷৷৯৩৫৷৷

অমৃত বৰিষে কৃষ্ণৰ বাক৷

জুৰাইল শুনি সৱে গোপীজাক৷৷

এৰাইল সমস্তে বিৰহ তাপ৷

বোলা হৰি হৰি পলাওক পাপ৷৷৯৩৬৷৷