শুক নিগদতি পাছে গোৱিন্দ তহিতে৷

আৰম্ভিলা ৰাসক্রীড়া গোপিকা সহিতে৷৷

দুহো গোপী মাজে এক ভৈলন্ত মাধৱ৷

প্ৰৱৰ্ত্তিলা তথা ৰাসক্রীড়া মহোৎসৱ৷৷৯৩৭৷৷

ভৈলন্ত মণ্ডলাকাৰ হাতে গলে ধৰি৷

সৱে বোলে মোকেসে আলিঙ্গি আছে হৰি৷৷

আসিলা সভাৰ্য্যে যত দেৱগণ মানে৷

জুৰিয়া আকাশ আতি অসংখ্য বিমানে৷৷৯৩৮৷৷

মাধৱৰ ৰাসক্রীড়া চাৱে এক দৃষ্টি৷

বাৱে দেৱে দুন্দুভি কৰিয়া পুষ্পবৃষ্টি৷৷

প্ৰধান গন্ধৰ্ব্ব অপেস্বৰায়ে সহিত৷

মহাৰঙ্গে গাৱে গোৱিন্দৰ গুণ গীত৷৷৯৩৯৷৷

কৃষ্ণ সমে নাচে সৱে সন্তোষে গোপিনী৷

বলয়া নূপুৰ বাজে ঝনকে কিঙ্কিণী৷৷

প্ৰকাশ কৰয় কৃষ্ণ গোপীৰ মধ্যত৷

সুৱৰ্ণ মণিৰ মাজে যেন মৰকত৷৷৯৪০৷৷

কৃষ্ণ সমে ৰঙ্গে আতি নাচে গোপীজাক৷

নানা ভঙ্গি চৰণ চলায়া ফুৰে পাক৷৷

হস্তকো নচাৱে তুলি কৰি লয়লাস৷

ভ্ৰূৱযুগ ক্ষেপিয়া কটাক্ষে কৰে হাস৷৷৯৪১৷৷

ঝলমল কুণ্ডল গলত আসি পৰে ৷

হালৈ কৃশ কঙ্কাল স্তনৰো বস্ত্ৰ লৰে ৷৷

শিথিল মেখলা খোপা মুখে ঘৰ্ম্মজল৷

গাৱে কৃষ্ণগুণ গীত গোপিকাসকল৷৷৯৪২৷৷

কৃষ্ণৰ অসংখ্য মূৰ্ত্তি জ্বলে মেঘনয়৷

প্ৰকাশে বিজুলী যেন তাত গোপীচয়৷৷

ঘৰ্ম্মজলে কণিকা গৰ্জ্জনে ভৈল গীত৷

আকাশৰ পৰা দেৱে দেখে বিপৰীত৷৷৯৪৩৷৷

কৃষ্ণ আলিঙ্গন পায়া অশেষ হৰিষ৷

কৃষ্ণগুণ গীত পূৰিলেক দশোদিশ৷৷

এহিমতে নৃত্যগীতে কৃষ্ণক তুষিলা৷

সাধু সাধু বুলিয়া মাধৱে প্ৰশংসিলা৷৷৯৪৪৷৷

তাসম্বাক বহুমান দিলন্ত মাধৱ৷

আনন্দে আকুল মিলে মহা মহোৎসৱ৷৷

গোপীৰ বৃত্তান্ত কথা শুনা আতপৰে৷

বোলা হৰি হৰি সামাজিকে নিৰন্তৰে৷৷৯৪৫৷৷