উদ্ধৱক সম্বুধি মাতন্ত কৃষ্ণে পাছে৷

কৰ্ম্মবন্ধ এড়াইবে প্ৰবন্ধ যাৰ আছে৷৷

বৈষ্ণৱৰ সঙ্গ সিটো লৈবে প্ৰথমত৷

মোহোৰ চৰিত্ৰ শুনিবেক ভকতত৷৷১৮১৮৷৷

মোৰ নাম কীৰ্ত্তন কৰিব সৰ্ব্বক্ষণে৷

হৃদয়ত মোৰ ৰূপ চিন্তিবে যতনে৷৷

মোৰ যশ গায়া যিটো কৰে গীত নৃত্য৷

নাহি তাৰ ভয় সিটো ভৈল কৃতকৃত্য৷৷১৮১৯৷৷

শুনিয়ো উদ্ধৱ আৱে ৰহস্য ভকতি৷

কৰিবা অভ্যাস তুমি স্থিৰ কৰি মতি৷৷

সমস্ত ভূততে ব্যাপি আছো মই হৰি৷

সৱাকো মানিবা তুমি বিষ্ণুবুদ্ধি কৰি৷৷১৮২০৷৷

ব্ৰাহ্মণৰ চণ্ডালৰ নিবিচাৰি কুল৷

দাতাত চোৰত যেন দৃষ্টি একতুল৷৷

নীচত সাধুত যাৰ ভৈল একজ্ঞান৷

তাহাকেসে পণ্ডিত বুলিয় সৰ্ব্বদায়৷৷১৮২১৷৷

বিশেষত মনুষ্যগণত যিটো নৰে৷

বিষ্ণুবুদ্ধিভাৱে সৰ্ব্বদায় মান্য কৰে৷৷

ঈৰিষা অসূয়া তিৰস্কাৰ অহঙ্কাৰ৷

সৱে নষ্ট হোৱে তেৱে তাৱক্ষণে তাৰ৷৷১৮২২৷৷

দেখি সখিগণে জোনো হাসে আসি বেঢ়ি৷

মই সাধু ইটো চোৰ হেন লজ্জা এৰি৷৷

কুকুৰ শৃগাল গৰ্দ্দভৰো আত্মাৰাম৷

জানিয়া সৱাকো পৰি কৰিবা প্ৰণাম৷৷১৮২৩৷৷

সমস্ত ভূততে বিষ্ণুবুদ্ধি নোহে যাৱে৷

কায়বাক্যমনে অভ্যাসিবা এহিভাৱে৷৷

বিষ্ণুময় দেখে যিটো সমস্ত জগত৷

জীৱন্তে মুকুত হোৱে অচিৰ কালতে৷৷১৮২৪৷৷

সকল প্ৰাণীক দেখিবেক আত্মসম৷

উপায় মধ্যত ইটো আতি মুখ্যতম৷৷

মোৰ ইটো ধৰ্ম্মৰ অল্পৰো নাহি হানি৷

যিহেতু সাক্ষাতে মই কৈলো তত্ত্ববাণী৷৷১৮২৫৷৷

দাম্ভিক শঠত নকহিবা ইটো তত্ত্ব৷

সদা উপদেশ দিবা বৈষ্ণৱ জনত৷৷

স্ত্ৰী শূদ্ৰো কৰে যদি আমাত ভকতি৷

তাহাত কহিবা ইটো জ্ঞান মহামতি৷৷১৮২৬৷৷

আক ভক্তি কৰি পঢ়ে যিটো জ্ঞানীলোক৷

মহাশুদ্ধ হুয়া জ্ঞানদীপে দেখে মোক৷৷

জানিলা উদ্ধৱ আৱে দিলো উপদেশ৷

তোমাৰ কি শোক মোহ গুচিল নিঃশেষ৷৷১৮২৭৷৷

ব্ৰহ্মা হৰ হলায়ুধ লক্ষ্মী প্ৰিয়া জায়া৷

পৰম সুন্দৰ মোৰ দেখা ইটো কায়া৷৷

সৱাতো অধিক মোৰ তুমি প্ৰিয়তম৷

নাহি আন বান্ধৱ উদ্ধৱ তুমি সম৷৷১৮২৮৷৷

ভকতেসে মোৰ হৃদি জানিবা নিশ্চয়৷

ভকতজনৰ জানা আমিসে হৃদয়৷৷

মঞি বিনা ভকতে নিচিন্তে কিছু আন৷

ভকতত পৰে মই নিচিন্তোহো আন৷৷১৮২৯৷৷