হেন যেৱে বুলিলা মাধৱে৷

কৰযোৰে উঠিলা উদ্ধৱে৷৷

বান্ধৱৰ স্নেহে ভৈলা হীন৷

কৰিলা কৃষ্ণক প্ৰদক্ষিণ৷৷১৮৪১৷৷

পৰি প্ৰণামিলা মহাবীৰ৷

কৃষ্ণৰ চৰণে থৈয়া শিৰ৷৷

স্নেহে ভৈল আকুল স্বভাৱ৷

লোতকে তিয়াইলা দুয়ো পাৱ৷৷১৮৪২৷৷

আজি এৰো প্ৰভুৰ চৰণ৷

এহি বুলি জুৰিলা ক্রন্দন৷৷

যদ্যপি জানিলা মহাজ্ঞান৷

তথাপিতো ছাড়ে যেন প্ৰাণ৷৷১৮৪৩৷৷

ভৈলন্ত বিহ্বল আতি স্নেহে৷

যাইবাক খোজন্তে হৃদি দহে৷৷

কৃষ্ণক এৰিবে নপাৰন্ত৷

চৰণত পৰিয়া কান্দন্ত৷৷১৮৪৪৷৷

হৃদিতাপ কৰন্ত উদ্ধৱে৷

চলা চলা বোলন্ত মাধৱে৷৷

কৃষ্ণৰ সুদৃঢ় আজ্ঞা জানি৷

উঠি আখি মুচি মহামানী৷৷১৮৪৫৷৷

প্ৰভুৰ পাদুকা শিৰে বান্ধি৷

প্ৰণামি লৰিলা কান্দি কান্দি৷৷

আগক নবাঢ়ে তান ভৰি৷

কৰন্ত প্ৰণাম দুনাই পৰি৷৷১৮৪৬৷৷

উঠি যান্ত ভৰি পাঞ্চ ছয়৷

আৰকা পৰন্ত মহাশয়৷৷

কৃষ্ণৰ চৰণ এৰি যান্ত৷

নযাই ভৰি উলটি চাহন্ত৷৷১৮৪৭৷৷

ধৰিবাক নৱাৰিবে চিত৷

দণ্ডৱতে পৰন্ত ভূমিত৷৷

দুনাই উঠি কৰন্ত গমন৷

কৃষ্ণৰ বিয়োগে দহে মন৷৷১৮৪৮৷৷

কৃষ্ণে যিটো শিখাইলন্ত জ্ঞান৷

কৰিলা হৃদয়ে তাক ধ্যান৷৷

কৃষ্ণৰ খৰম মাথে লৈয়া৷

দ্বাৰকাৰ বাজ ভৈলা গৈয়া৷৷১৮৪৯৷৷

যাদৱ বংশক কৃষ্ণে আনি৷

বুলিলা মাধৱে হেন বাণী৷৷

দেখা কেন ঘোৰ উতপাত৷

দ্বাৰকাত মিলিবে বিঘাত৷৷১৮৫০৷৷

স্ত্ৰী-বাল বৃদ্ধ আছে যত৷

থাকোক ৰহিয়া দ্বাৰকাত৷৷

প্ৰভাসক চলি যাওঁ আমি৷

স্নান দান কৰো জলে নামি৷৷১৮৫১৷৷

দানেসে দুৰ্গতি সৱে হৰে৷

ঐৰ আসা অন্তৰো সত্বৰে৷৷

শুনি বাল বৃদ্ধ তিৰী যত৷

সৱে আসি ৰৈলা দ্বাৰকাত৷৷১৮৫২৷৷

যতেক পুৰুষ বলিয়াৰ৷

নাৱে ভৈলা সাগৰৰ পাৰ৷৷

ৰথে চড়ি গৈলা প্ৰভাসক৷

অৰ্চ্চিলন্ত দেৱ ব্ৰাহ্মণক৷৷১৮৫৩৷৷

কৃষ্ণকথা শুনা সৰ্ব্বজনে৷

উদ্ধাৰিবে কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তনে৷৷

মোক্ষ পাইবা গৃহবাসে থাকি৷

জানি হৰি হৰি বোলা ডাকি৷৷১৮৫৪৷৷