সাধু সাধু মহাৰাজ৷

সাৰ্থক তোমাৰ কাজ৷৷

যজ্ঞ দানে ভক্তিভাৱে৷

তুষিলা আমাৰ পাৱে৷৷১১৫ ৷৷

কৰা অনুশোচ বৃথা৷

জানিলো তোমাৰ কথা৷

প্ৰতিমা থাপিবা ঐত৷

শুনা তাক পাইবা যৈত৷৷১১৬ ৷৷

ৰজনী প্ৰভাতে বীৰ৷

যাইবা সাগৰৰ তীৰ৷৷

বৃক্ষক দেখিবা পাছে৷

জল-স্থল মাজে আছে৷৷১১৭ ৷৷

ঢউ লাগি সাগৰৰ৷

নকম্পন্ত তৰুবৰ৷৷

হাতত পৰশু লৈয়া৷

একলে দেখিবা গৈয়া৷৷১১৮ ৷৷

ছেদিবা নিঃশঙ্কমতি৷

প্ৰতিমা সাজিবা তৈতি৷৷

নিচিন্তিবা মহাৰথ৷

হৈব সিদ্ধি মনোৰথ৷৷১১৯ ৷৷

ৰাজাক প্ৰবোধ কৰি৷

অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা হৰি৷৷

দেখি স্বপ্ন বিপৰীত৷

ভৈলা ৰজা সচকিত৷৷১২০৷৷

বিষ্ণুমন্ত্ৰ জপ কৰি৷

হৰিক মনত ধৰি৷৷

ৰজনী কৰিয়া ক্ষয়৷

উঠি পাছে মহাশয়৷৷১২১ ৷৷

সাগৰত কৰি স্নান৷

দিলন্ত বিবিধ দান৷৷

নিত্যকৰ্ম্ম সাঙ্গ কৰি৷

হাতত পৰশু ধৰি৷৷১২২ ৷৷

হৰিক স্মৰিয়া বীৰ৷

লৰি গৈলা ধীৰে ধীৰ৷৷

নাহিকে সাৰথি ৰথ৷

একেশ্বৰে মহাৰথ৷৷১২৩ ৷৷

পাইলা তীৰ সাগৰৰ৷

দেখিলন্ত তৰুবৰ৷৷

নাহি তাৰ নাম জাতি৷

থূলন্তৰ উচ্চ আতি৷৷১২৪ ৷৷

মঞ্জাঠিৰ বৰ্ণ সম৷

দেখি আতি মনোৰম৷৷

পৰিয়া জলৰ কাছে৷

যেন সুখে শুতি আছে৷৷১২৫ ৷৷

বিষ্ণুৰ বৃক্ষক পাই৷

আনন্দিত মহাৰায়৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে ভণে৷

হৰি বোলা সৰ্ব্বজনে৷৷১২৬ ৷৷