ব্ৰহ্মায়ে বোলন্ত ইন্দ্ৰদ্যুম্ন নৃপতিক৷

জানিবা উৰেষা সৰ্ব্ব তীৰ্থতে অধিক৷৷

ক্ষেত্ৰৰ মহিমা মানে কহিলো সকল৷

শুনা জগন্নাথ নামকীৰ্ত্তনৰ ফল৷৷২১৫ ৷৷

জগন্নাথ নাম ইটো পৰম ৰহস্য৷

তাক সদা লৱে যিটো কৰি মন বশ্য৷৷

সিটোজনে অপ্ৰয়াসে ছিণ্ডে কৰ্ম্মবন্ধ৷

হাততে মুকুতি তাৰ নলাগে প্ৰবন্ধ৷৷২১৬ ৷৷

শিৱত সাক্ষাতে কহি আছন্ত শ্ৰীহৰি৷

নাহি আন ধৰ্ম্ম জগন্নাথ নাম সৰি৷৷

জগন্নাথ নাম যিটো সুমৰে সতত৷

ক্ষমিব তাহাৰ নিতে অপৰাধ শত৷৷২১৭ ৷৷

জগন্নাথ নাম যিটো হেলায়ে উচ্চৰে |

ব্ৰহ্মহত্যা আদি পাপ পলাই তাক ডৰে ||

এৰিলে আচাৰ যিটো খাইলে জ্ঞান পুলি |

বিষ্ণুত প্ৰৱেশে সিয়ো জগন্নাথ বুলি || ২১৮ ||

জগন্নাথ নামৰ মহিমা কৈবো কত৷

মহাপ্ৰসাদৰ আৱে শুনিয়ো মহত৷৷

যত ফল পাৱে যজ্ঞ হোম তপ দানে৷

যেন ফল পাৱে তুলাপুৰুষ প্ৰদানে৷৷২১৯ ৷৷

যেন ফল লভে ভুঞ্জাই ব্ৰাহ্মণ কোটিক৷

পাৱে মহাপ্ৰসাদ ভক্ষণে ততোধিক৷৷

পিতৃশ্ৰাদ্ধ দিনা আনি বিষ্ণুৰ অন্নক৷

ভক্তিভাৱে দেয় যিটো পিতৃক দেৱক৷৷২২০ ৷৷

অন্ন পিণ্ড দেয় যিটো তিলে মিহলাই৷

কোটি কল্প মানে তৃপ্তি হোন্ত পিতৃ খাই৷৷

মহাপ্ৰসাদত যত্নে এৰিবা বিচাৰ৷

নাহি কিঞ্চিতেকো যেন ব্ৰহ্মত বিকাৰ৷৷২২১৷৷

বিষ্ণুৰ নৈৱেদ্য যত অন্ন পিঠাপনা৷

ভক্ষ্যাভক্ষ্য তাহাৰ বিচাৰে যিটোজনা৷৷

হোৱে মন্দৰোগী তাক ভাৰ্য্যা পুত্ৰে এৰে৷

নাহিকে নিস্তাৰ ঘোৰ নৰকত পৰে৷৷২২২৷৷

অন্ত্যবৰ্ণে হীনবৰ্ণে যিটো অন্ন ছোৱে৷

তাক ভুঞ্জি সমস্ত পাতক মুক্ত হোৱে৷৷

ছোৱা-গঞ্জা বুলি যিটো অন্ন নখায় মোৰ৷

বিপদক পাৱে তাক কৰো দণ্ড ঘোৰ৷৷২২৩ ৷৷

নাহি কাল নিয়ম ব্ৰতত দোষ নাই৷

পাইলে মাত্ৰে খাইবে অন্ন তেৱে মোক্ষ পাই৷৷

হৃদয়ত ৰূপ হৰিনাম যাৰ মুখে৷

বিষ্ণুৰ নৈৱেদ্য উদৰত ভৰে সুখে৷৷২২৪  ৷৷

পাদোদক নিৰ্ম্মাল্য মস্তকে থাকে যাৰ৷

বোলা হৰি হৰি সেই বিষ্ণু অৱতাৰ৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণচৰণত ধৰি৷

পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা হৰি হৰি৷৷২২৫৷৷