দেখিয়া পাছে হেন চাৰি সিদ্ধ৷

দেখন্তে শিশু বয়সত বৃদ্ধ৷৷

কৃষ্ণ দৰশন আশা ভঙ্গে৷

কোপে চক্ষু পকাই মাতন্ত খঙ্গে৷৷১৩৯৷৷

বৈষ্ণৱ বোলা তোৰা দুয়োজন৷

বৈকুণ্ঠবাসীৰ নুহি লক্ষণ৷৷

প্ৰশান্ত পুৰুষ আনন্দময়৷

তাহান্তো তোমৰা কৰা সংশয়৷৷২৪০৷৷

পাৰিষদ বোলাই কৰস চটি৷

নুহিকা বৈষ্ণৱ দুয়ো কপটী৷৷

বৈকুণ্ঠৰো আনা দুৰ্যশ বৰ৷

ঐৰ পৰা তোৰা দুহান্তো পৰ৷৷২৪১৷৷

অসুৰ যোনিত উপজ মৰি৷

হেন শুনি জয় বিজয় ডৰি৷৷

চৰণত ধৰি পৰি ভূমিত৷

কাতৰ কৰে হুয়া ভয়ভীত৷৷২৪২৷৷

তোমাসাক বাধি কৰিলো পাপ৷

মিলোক দিলা যিবা চণ্ডশাপ৷৷

আপুন কৰ্ম্মে যাওঁ অধোগতি৷

প্ৰভুৰ পাৱে নছাড়োক মতি৷৷২৪৩৷৷

তোমাসাত মাগো এতেক বৰ৷

এহি বুলি দুয়ো কৰে কাতৰ৷৷

হেন আথান্তৰ শুনিয়া হৰি৷

আসন্ত বজাই অভ্যন্তৰ এৰি৷৷২৪৪৷৷

অনেক পৰিচ্ছেদে লক্ষ্মী মাৱে৷

পাছত চলি যান্ত ভূমি পাৱে৷৷

শুক্ল চামৰে বিঞ্চে দুই কাছে৷

উপৰে শ্বেতছত্ৰ ধৰি আছে৷৷২৪৫৷৷

তাতে চন্দ্ৰকান্তে স্ৰৱে শিশিৰ৷

চলি যান্ত হৰি গতি গম্ভীৰ৷৷

লক্ষ্মীৰ ছটা শ্যাম উৰঃস্থলে৷

আপাদলম্বী বনমালা গলে৷৷২৪৬৷৷

গুঞ্জৰে মধুকৰে কৰি যত্ন৷

শিৰত কিৰীটি অমূল্য ৰত্ন৷

উন্নত নাসা সুপ্ৰসন্ন মুখ৷

কমল নেত্ৰক দেখন্তে সুখ৷৷২৪৭৷৷

মকৰ কুণ্ডলে প্ৰকাশে গণ্ড৷

শ্যামল চাৰু চাৰিভুজ দণ্ড৷৷

কেয়ূৰ কঙ্কণ প্ৰকাশে তাত৷

শ্ৰীবৎস মুকুতা হাৰ হিয়াত৷৷২৪৮৷৷

পীত বস্ত্ৰে শোভে শ্যামল কায়৷

নুগুচে মুখত হাস্য সদায়৷৷

অমূল্য মেখলা কটিৰ মাজে৷

চৰণে ৰত্নৰ নূপুৰ বাজে৷৷২৪৯৷৷

কৌস্তুভ মণি শোভে কণ্ঠমাজে৷

দুইপাশে নানা দিব্য যন্ত্ৰ বাজে৷৷

মিলাৱে সমাধি তাৰ শৱদে৷

ধৰিছা মূৰ্ত্তি ভকতৰ পদে৷৷২৫০৷৷

গৰুড়ৰ স্কন্ধে হস্তক থই৷

ফুৰন্ত পদ্ম আউৰ হাতে লই৷৷

পাৰিষদ গণে চলে উপাসি৷

আসন্ত বৈকুণ্ঠপুৰ প্ৰকাশি৷৷২৫১৷৷

অদ্ভূত মূৰ্ত্তি চাৰি সিদ্ধে দেখি৷

নাহিকে তৃপিতি চান্ত নিৰীক্ষি৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷২৫২৷৷