তোমাৰ বচন স্বামি৷

নুবুজিলো কিছু আমি৷৷

আপুনি ঈশ্বৰ হুয়া৷

বোলাহা কৰিয়ো দায়া৷৷২৭৪৷৷

ত্ৰিজগতে কৰে সেৱ৷

বোলা মোৰ বিপ্ৰ দেৱ৷৷

যত দেৱ দ্বিজ ভূমি৷

সৱাৰো দেৱতা তুমি৷৷২৭৫৷৷

ধৰ্ম্মৰো পৰম গুহ্য৷

তুমি জগতৰে পূজ্য৷৷

যাৰ ৰূপ হিয়ে ধৰি৷

দুস্তৰ মৃত্যুক তৰি৷৷২৭৬৷৷

তাঙ্ক আনে কৰে দায়া৷

কোনে বুজিবেক মায়া৷৷

মান্য কৰি ব্ৰাহ্মণক৷

শিক্ষা দিয়া সামান্যক৷৷২৭৭৷৷

ধৰ্ম্ম পথ ৰক্ষা কৰি৷

সৃষ্টি প্ৰৱৰ্ত্তাৱা হৰি৷৷

তযু পাৰিষদ দুই৷

আকো শাপো মুনি হুই৷৷২৭৮৷৷

কৰিলো দাৰুণ পাপ৷

দণ্ডিয়ো জগতবাপ৷৷

এহি বুলি মৌন ভৈলা৷

মাধৱে বুলিবে লৈলা৷৷২৭৯৷৷

মুনিগণ এৰা তাপ৷

আমিসে দিয়াইলো শাপ৷৷

বৈৰভাৱে চিন্তি মোক৷

দুনাই পাইবে এহি লোক৷৷২৮০৷৷

বোলো মহা মনতুষ্টি৷

শুনি চাৰি সিদ্ধে উঠি৷৷

মাধৱক প্ৰদক্ষিণি৷

প্ৰণামিয়া বাৰ তিনি৷৷২৮২৷৷

লৈয়া তান্তে অনুমতি৷

আকাশে কৰিলা গতি৷৷

বৈষ্ণৱৰ শ্ৰীক চাই৷

মনে প্ৰশংসন্তে যায়৷৷২৮২৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে ভণে৷

শুনিয়োক সৰ্ব্বজনে৷৷

অন্তকে পাইলেক পৰা৷

ৰাম হৰি বুলি তৰা৷৷ ২৮৩৷৷