|| পদ ||:
কৃষ্ণৰ চৰণে হৈবে যিমতে ভকতি৷
শুনা সাৱধানে তাক স্থিৰ কৰি মতি৷৷
বিষ্ণুভকতৰ সঙ্গ লৈবা প্ৰথমতে৷
গুৰু মানি শুশ্ৰূষা কৰিবা ভালমতে ৷৷৩৭৫৷৷
লৈয়া উপদেশ মাধৱক আৰাধিবা৷
যতেক সুকৃতি মানে কৃষ্ণতে অৰ্পিব৷৷
কৃষ্ণকথা শ্ৰৱণত শুদ্ধ হৈব মন৷
সৰ্ব্বদায়ে কৰিবেক কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন৷৷৩৭৬৷৷
কৃষ্ণৰ চৰণ চিন্তিবেক হৃদয়ত৷
আছন্ত ঈশ্বৰ হৰি সমস্তে ভূতত৷
হেনজানি প্ৰাণীক কৰিবা সতকাৰ৷
তেৱেসে কৃষ্ণক ৰতি হৈবেক তোমাৰ৷৷৩৭৭৷৷
হৰিৰ সেৱাত কিছু নাহিকে প্ৰয়াস৷
আপুনি লৈবন্ত হৰি হৃদয়ত বাস৷৷
আপুনি জীৱৰ সাক্ষী কৃষ্ণ কৃপাময়৷
তাঙ্ক এৰি সামান্যক সেৱে দুৰাশয়৷৷৩৭৮৷৷
ধন জন প্ৰাণ পুত্ৰ যত পৰিবাৰ৷
সমস্তে অবস্তু অণুমাত্ৰো নুহি সাৰ৷৷
হেন অনুমানি মাধৱত কৰা ৰতি৷
ইহ পৰলোকে হৰি চৰণেসে গতি৷৷৩৭৯৷৷
নলাগে ভক্তিত দেৱ দ্বিজ ঋষি হুইবে৷
নলাগে সম্ভৃত শাস্ত্ৰ বিস্তৰ জানিবে৷
তপ জপ যজ্ঞ দান সৱে বিড়ম্বন৷
কেৱল ভক্তিত তুষ্ট হোন্ত নাৰায়ণ৷৷৩৮০৷৷
যক্ষ ৰক্ষ স্ত্ৰী শূদ্ৰ যত ব্ৰজবাসী৷
পক্ষী মৃগো বিষ্ণু ভৈল কৃষ্ণক উপাসি৷৷
জানি দৈত্যশিশুসৱ হুয়ো একমতি৷
হৰিত কৰিয়ো সৱে একান্ত ভকতি৷৷৩৮১৷৷
এহিমাত্ৰ মহাপুৰুষাৰ্থ পুৰুষৰ৷
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন কৰিবেক নিৰন্তৰ৷৷
সমস্ত ভূততে দেখিবেক নাৰায়ণ৷
আতপৰে আন ধৰ্ম্ম সৱে বিড়ম্বন৷৷৩৮২৷৷
হেন শুনি নিৰন্তৰে দৈত্যশিশুগণ৷
প্ৰহ্লাদৰ উপদেশে ভেদিলেক মন৷৷
গুৰুৰ শিক্ষাত আউৰ কেহো নেদে মতি৷
ভাগৱত ধৰ্ম্মত সৱাৰো ভৈল ৰতি৷৷৩৮৩৷৷
শুনে কৃষ্ণকথাক মনত চিন্তে হৰি৷
ৰামনাম গাৱে বাৱে বেঢ়িয়া চাপৰি৷৷
দেখি ক্রোধে ষণ্ডামৰ্কে দণ্ডি কৰে আনি৷
তথাপি আটাস পাৰি বোলে ৰামবাণী৷৷৩৮৪৷৷
অদ্ভুত দেখিয়া দুয়ো গুৰু গৈলা ডৰি৷
দিলেক লৱৰ প্ৰহ্লাদৰ হাতে ধৰি৷৷
ৰাজাত বিনাৱেতযু পুত্ৰ ভৈল নষ্ট৷
আনো সৱ শিশুক কৰিলে সৱে ভ্ৰষ্ট৷৷৩৮৫৷৷
নপঢ়য় শাস্ত্ৰ আৰ প্ৰভু এক ছাত্ৰ৷
মৰণকো নগণয় ৰাম বোলে মাত্ৰ৷৷
আমাক দণ্ডিবা পাছে দিলো আসি জান৷
বোলা হৰি হৰি হৌক পাপৰ নিৰ্য্যাণ৷৷৩৮৬৷৷