দিতিৰ গৰ্ভে দুয়ো ভৈলা জাত৷

হিৰণ্যকশিপু নামে প্ৰখ্যাত৷৷

হিৰণ্যাক্ষ নামে কনিষ্ঠ তাৰ৷

যুদ্ধত বৰাহে চিন্তিলা মাৰ৷৷২৯৩৷৷

শুনিয়া হিৰণ্যে ভ্ৰাতৃৰ বধ৷

ক্রোধে আৰকত চক্ষু তবধ৷৷

শূলক তুলি গৰ্জ্জে দৈত্যনাথ৷

দশন কামুৰি ঝঙ্কাৰে মাথ৷৷২৯৪৷৷

দানৱগণক মাতে সম্বুধি৷

মাৰিবো বৰাহক শূলে বিন্ধি৷৷

বধিলে আমাৰ ভ্ৰাতৃ কনিষ্ঠ৷

দেৱ ব্ৰাহ্মণৰ চিন্তা অনিষ্ট৷৷২৯৫৷৷

পৃথিৱীক লাগি কৰা গমন৷

তপ জপ যজ্ঞ কৰিয়ো ছন্ন৷৷

বিষ্ণুসে সৱাৰ জানা আশ্ৰয়৷

গৰু ব্ৰাহ্মণৰ কৰা প্ৰলয়৷৷২৯৬৷৷

হেনয় আজ্ঞা কৰি দৈত্যৰাজ৷

ভ্ৰাতৃৰ পাছে কৰি প্ৰেতকাজ৷৷

কথায়ে আশ্বাস কৰি দিতিক৷

তপক লাগি গৈলা মন্দৰক৷৷২৯৬৷৷

আকাশ চাই উৰ্দ্ধবাহু হুই৷

থাকিলা ভূমিক অঙ্গুষ্ঠে  ছুই৷৷

জঁটাৰ দীপিতি দেখন্তে ত্ৰাস৷

প্ৰলয় সূৰ্য্যৰ যেন প্ৰকাশ৷৷২৯৮৷৷

ব্ৰহ্মাক চিন্তিয়া আছে মনত৷

বহি গৈল দিব্য বৰিষ শত৷৷

ঢাকিল তনু উঁই মাটি তুলি৷

শৰীৰৰ মাংস খাইলে সমূলি৷৷২৯৯৷৷

গজিল তাক ঢাকি বেৰুঝাৰ৷

তথাপি কটাক্ষ নাহিকে তাৰ৷৷

শিৰৰ বহ্নি বজাই তপোময়৷

তাৰ তাপে ভৈল জগতে ভয়৷৷৩০০৷৷

সঘনে ভূমি কম্পে নিৰন্তৰ৷

খলকিল জল সাতো সাগৰ৷৷

সঞ্চাৰে তাৰা গ্ৰহ অসংখ্যাত৷

দশোদিশে ভৈল উলুকাপাত৷৷৩০১৷৷

হেন দেখি ভৈল ত্ৰিদশে ত্ৰাস৷

স্বৰ্গ এৰি গৈল ব্ৰহ্মাৰ পাশ৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত নৰে৷৷৩০২৷৷