দানৱ ফুৰন্তে যেৱে আছে৷

দেখি খঙ্গে নৰসিংহে পাছে৷৷

কম্পাই শিৰ কেশৰ উল্লাসি৷

তুলিলা আটাস ঘোৰ হাসি৷৷৪১১৷৷

স্বৰ্গকো ভেদিল ঘোৰ ৰিঙ্গে৷

বেগে চাম্প দিলা নৰসিংহে৷৷

আলগতে দৈত্যক ধৰিল৷

নাহি মাত চেতন হৰিল৷৷৪১২৷৷

সৰ্পে যেন ধৰিল ইন্দুৰ৷

নিশৱদ দানৱ দ্বন্দুৰ৷৷

সাধিবাক লাগি দেৱকাজ৷

দ্বাৰৰ কৰিলা তাক বাজ৷৷৪১৩৷৷

চিত কৰি উৰুত থাপিলা৷

নখে তাৰ হিয়া বিদাৰিলা৷৷

যেহেন সৰ্পক পাৱে ভিৰি৷

গৰুড়ে পেলাইলা ঠোঠে ছিৰি৷৷৪১৪৷৷

চক্ষু পকাই দৈত্য অন্তকাৰী৷

চেলেকন্ত জিহ্বায়ে কৱাৰি৷৷

ৰুধিৰে দিগিধ দেহা হুই৷

শিৰত মেৰাইলা আন্ত দুই৷৷৪১৫৷৷

দেখি দৈত্যকটক কিটাইল৷

অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ ধৰি ক্রোধে ধাইল৷৷

নৃসিংহে পেলাইলা দৈত্যেন্দ্ৰক৷

গৈলা খেদি দানৱগণক৷৷৪১৬৷৷

কাকো নখে কৰি দুই ছিৰ৷

টোকৰে ছিণ্ডিলা কাৰো শিৰ৷৷

কাকো গোড়ে মাৰি ঘৰাকতি৷

সংহৰিল দানৱ পদাতি৷৷৪১৭৷৷

দৈত্য জিনি তেজিলা আটাস৷

পলাৱে দিগ্গজ হুয়া ত্ৰাস৷৷

ঝঙ্কাৰন্তে শিৰৰ কেশৰ৷

উড়ায় সৱে বিমান স্বৰ্গৰ৷৷৪১৮৷৷

খলকে সাগৰ শ্বাস লাগি৷

বেগত পৰ্ব্বত পৰে ভাগি৷৷

নৃসিংহৰ চৰণৰ গতি৷

টলবল কৰে বসুমতী৷৷৪১৯৷৷

চক্ষুৰ ৰশ্মিত ভৈল ছন্ন৷

নিষ্প্ৰভ সমস্তে গ্ৰহগণ৷৷

দৈত্যেন্দ্ৰৰ দিব্য সিংহাসনে৷

বসিল নৃসিংহ কোপ মনে৷৷৪২০৷৷

খুজি আৰ নপান্ত যুঝাৰ৷

ক্রোধে মুখ দেখি অন্ধকাৰ৷৷

দেখি ত্ৰিজগতে ভৈল ভয়৷

আজি যোনো মিলয় প্ৰলয়৷৷৪২১৷৷

শুনি পাছে দৈত্যৰ নিৰ্য্যাণ৷

ৰঙ্গে আইল দেৱৰ বিমান৷৷

জোঙ্কাৰন্ত আকাশক ছানি৷

কৰে দেৱে দুন্দুভিৰ ধ্বনি৷৷৪২২৷৷

দেৱৰ সুন্দৰীগণ আসি৷

পুষ্প বৰিষন্ত হাসি হাসি৷৷

প্ৰধান গন্ধৰ্ব্বে গীত গাৱে৷

বিদ্যাধৰে মৃদঙ্গ বজাৱে৷৷৪২৩৷৷

অপেস্বৰাগণে কৰে নৃত্য৷

ভৈলন্ত ত্ৰিদশ কৃতকৃত্য৷৷

কহে কৃষ্ণ কিঙ্কৰ শঙ্কৰে৷

বোলা হৰি হৰি সৱ নৰে৷৷৪২৪৷৷