[শ্ৰীমদ্ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধৰ (আদি ছোৱা) পদ ছন্দৰ ধেনুকাসুৰ বধৰ পৰা উদ্ধৃত। (শ্লোক : ৫৬৩-৫৬৭)]

শুনা সৰ্ব্বজন ইটাে কৃষ্ণৰ চৰিত্ৰ। 
আতপৰে পুণ্য আন নাহিকে কলিত।৷ 
আন ধৰ্ম্মকৃষ্ণৰ লগতে গুচি গৈল। 
একস্থান হুয়া হৰিনাম মাজে ৰৈল।৷
এতেকেসে নামতে সমস্তে পুণ্য পাই। 
জানিয়া যতনে ফুৰা হৰিনাম গাই।৷ 
নামেসে সাধিবে সৱে মনোৰথ সিদ্ধি। 
জানিবাহা হৰিৰ নামেসে নৱনিধি।৷ 
নামে তপ জপ যজ্ঞ নামে যোগ ধ্যান। 
নামে দান পুণ্য নামে কোটি তীর্থস্নান।৷ 
নামে ধন জন বন্ধু নামে পিতা মাতা। 
নামে নিজ সুহৃদ নামেসে গতিদাতা।৷ 
ইহ পৰলোকে নাম বিনে আন নাই। 
চাৰিয়ো বেদৰ ইসে মোক্ষ অভিপ্ৰায়।৷ 
হেন জানি নামৰ চৰণে চাপি ধৰা। 
গৃহতে থাকিয়া সুখে সংসাৰক তৰা৷। 
কৃষ্ণৰ নামেসে ৰাজা সমস্তে ধৰ্ম্মৰ। 
সুমৰন্তে নাম সিজৈ ধৰ্ম্ম নিৰন্তৰ।৷ 
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে ভাগৱত মত। 
বোলা হৰি হৰি জুই লাগোক পাপত।।