[মহাপুৰুষ শ্ৰীশ্ৰীমাধৱদেৱ ৰচিত ‘ভক্তি ৰত্নাৱলী” পুথিৰপৰা উদ্ধৃত ]

শুনা সভাসদ গণ যুগুতি বচন। 
হৰি ভকতিৰ আদি জানিবা শ্ৰৱণ৷। 
মহন্তৰ মুখে কথা শুনা প্রথমত। 
তেৱেসে পুৰুষে পাৱেভকতিৰ তত্ত্ব।৷
কথা শুনিলেসে গুচে মনৰ সংশয়। 
কৃষ্ণৰ সেৱাত ৰতি তেৱেসে বাঢ়য়।৷
জানি হৰি কথা শুনা মহন্তৰ মুখে। 
বোলা ৰাম ৰাম তেৱে তৰিবাহা সুখে।