[শ্ৰীমদ্ভাগৱতৰ একাদশ স্কন্ধৰ পঞ্চম অধ্যায়ৰ পদ ছন্দৰ কৃষ্ণ উদ্ধৱ সংবাদৰ পৰা উদ্ধৃত (শ্লোক : ১৯০-১৯৫)]

শুনা সভাসদ পদ মহাভাগৱত। 
এহি কথা কৈলা কৃষ্ণে গীতাৰ অন্তত।৷ 
সর্ব ধৰ্ম্ম এড়ি এক শৰণ সাক্ষাত। 
সুদৃঢ় বিশ্বাসে সখি লৈয়োক আহ্মাত৷। 
নকৰিবা ভয় হেৰা কৰোঁ অঙ্গীকাৰ। 
সমস্তে পাপতে মই কৰিবোঁ নিস্তাৰ।৷ 
অৰ্জ্জুনতো এহিসে কহিলা হৰি তত্ত্ব। 
ঈশ্বৰ কৃষ্ণৰ আৱে লৈয়োক সন্মত।৷ 
চাৰিবেদ ৰামায়ণ পুৰাণ ভাৰত। 
হৰিকেসে কৱৈ মাত্র সমস্তে শাস্ত্ৰত৷। 
ইহাক নজানি আন কৱৈ অল্পমতি।
কদাচিতো নুশুনিবা সিসৱ সন্মতি।৷
পাতকীৰো কৰ্ম্ম আছে শুনি মৰি ঘিণে । 
কলিযুগে গতি নাহি হৰিনাম বিনে।৷ 
কৃষ্ণৰ নামেসে কৰৈ পতিতৰাে গতি। 
নামৰ মহিমা আৱে শুনিয়ো সম্প্রতি।৷ 
যিটো জনে যাই মাধৱৰ নাম ধৰি। 
পাচে পাচে ফুৰৈ দেৱ দেৱী তুতি কৰি৷। 
মূৰ্ত্তিমন্ত হুয়া পাঞ্চ প্ৰকাৰ মুকুতি। 
মোক লৈয়ো বাপ বুলি কৰয় কাকুতি৷। 
পাপসংহাৰক হৰিনাম মহাবলী। 
যাৰ ধবনি শুনি কম্পি পলাই পাপ কলি৷। 
জগতৰে পৰম সুহৃদ হৰিনাম। 
জানি নিৰন্তৰে নৰে বোলা ৰাম ৰাম।৷