তুমি প্রাণ প্রিয়তম      সুহৃদ পৰম দেৱ
প্রাণ প্রভু পীতাম্বৰ এ 
তুমিসে কেৱল আত্মা মোৰ
    হৰি হৰি, তুমিসে পৰম আত্মা মোৰ
তোমাক নাজানি জড় মিছা শৰীৰক মই
    প্রাণ প্রভু পীতাম্বৰ এ
আত্মা বুলি ভৈলো সেৱা চোৰ
* অ' প্রাণ বন্ধু। কিনো মই অজ্ঞানী দুর্ঘোৰ
    (হৰি এ) । * ( ঘুষিব লাগে)

(খেদ) দুৰ্ব্বাৰ দু:সঙ্গ     দুৰ্ব্বাসনা দুষ্ট
    হৰি হৰি হৰি হৰি এ 
অনাদি অবিদ্যাই আপুনি ভৈলোঁ মোহিত।
অনাত্মা দেহক     আত্মা বুদ্ধি কৰি
    হৰি হৰি হৰি হৰি এ 
তুমি পৰমাত্মা ঈশ্বৰে ভৈলোঁ বঞ্চিত।।
আত্যান্তিক সুখ      তযু পদসেৱা
    হৰি হৰি হৰি হৰি এ
সেৱা পৰি হৰি সি সুখে ভৈলোঁ বঞ্চিত।
মায়াময় ঘোৰ     সংসাৰ নিকাৰ
    হৰি হৰি হৰি হৰি এ,
তাকে সুখ মানি মগ্ন ভৈল মোৰ চিত্ত।।( ঘুষিব লাগে) 

পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত