তুমি শুদ্ধ বুদ্ধ নিত্য     নির্ন্মল নির্গুণ দেৱ।
    মোৰ প্রভু নাৰায়ণ এ
    স্বৰূপ আনন্দে সদা সুখী।
    হৰি হৰি তুমি নিজানন্দে সদা সুখী।
আমি মুঢ়মতি ঘোৰ     অবিদ্যা সাগৰে মজি
    মোৰ প্রভু নাৰায়ণ এ
    তোমাক নজানি ভৈলোঁ দু:খী
হৰি হৰি, স্বৰূপ নজানি ভৈলোঁ দু:খী হৰি এ।।
অখণ্ডিত সদা শুদ্ধ     চৈতন্য শক্তিৰ বলে
    মোৰ প্রভু নাৰায়ণ এ
    তুমি দুৰ কৰি আছা মায়া
    হৰি হৰি তোমাৰ নিকটে নাহি মায়া
তোমাক নভঁজো পদে       মায়ায়ে মুহিলে মোক
    মোৰ প্রভু নাৰায়ণ এ
    আৱে কৃপাময় কৰা দয়া।
    হৰি হৰি মায়াক নিৱাৰি কৰা দয়া হৰি এ।
দৈৱকী নন্দন দেৱ      দেৱকী নন্দন দেৱ
    দীন বন্ধু দামোদৰ এ
    হৰি হৰি চৰণে উদ্ধাৰ কৰা মোক।
    প্রাণ বন্ধু ইবাৰ নেৰিবা হৰি মোক।
ভকতি মিনতি স্ত্ততি     প্রণতি নজানোঁ মই
    দীন বন্ধু দামোদৰ এ
    হৰি হৰি, আৱে মোৰ কেনে গতি হোক
* প্রাণবন্ধু মোৰ মন তোমাত ৰহোক হৰি এ।। *(ঘুষিব লাগে)

পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত