|| ঘোষা ||:
ৰাগ ।। ভাটিয়ালী
ধ্রুং - মই পাপী কমনে তৰিবাে হৰি ৰে
তুমি কৰুণা না কৰ মােৰে।
পাপমতি মন বাসনা ন ছাড়ে
মজিলাে সংসাৰ ঘােৰে৷৷
|| পদ ||:
পদ- নয়ন কামিনী ৰূপ নছাড়য়
ৰসনা এ ষড়ৰস।
গীত মধুৰ ধ্বনি শ্ৰৱণ নছাড়য়
চৰমে সুখ পৰশ।।
সুগন্ধ শীতল নাসায়ে নছাড়ে
কনক-কামিনী মনে।
লােভ মােহ কাম ক্রোধ মদ মান
নছাড়ে এ সর্বক্ষণে।।
ঈৰিষা অসূয়া হিংসা পৈশূন্য
না গুচে এ তিলে তিলে।
তনুক বেঢ়িয়া তিলে তিলে ধৰি
কাল অজগৰে গিলে।।
ভৈলাে অচেতন তােমাৰ চৰণ
বিনে নাহি আন গতি।
শীতল চৰণে পশিলোঁ শৰণে
মাধৱ মুৰুখমতি৷৷
পলাশ ৰঞ্জন চৌধুৰীৰ প্ৰচেষ্টাত